دوره 9، شماره 2 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1401 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 174-160 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ، Mas_azemod@yahoo.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
4- استاد، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ، Mas_azemod@yahoo.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
4- استاد، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
چکیده: (1572 مشاهده)
مقدمه: رضایت از زندگی تحت تأثیر ویژگی‌های شخصیتی از جمله صفات تاریک و روشن شخصیت و نحوه تمایزیافتگی عاطفی است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای جهت‌گیری ارزشی در پیش‌بینی رضایت از زندگی براساس صفات تاریک و روشن شخصیت و تمایزیافتگی عاطفی انجام گرفت.
روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی با استفاده از روش معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، افراد مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر تبریز در سال ۱۴۰۰ بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۴۰۰ نفر انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رضایت از زندگی دینر و همکاران (SWLS)، پرسشنامه صفات تاریک شخصیت جانسون و وبستر (DTP)، پرسشنامه سه‌گانه روشن شخصیت کافمن و همکاران (LTP)، پرسشنامه خود متمایزسازی دریک و مورداک (DSI-SF) و پرسشنامه نظام ارزشی شوارتز (SVS) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش معادلات ساختاری با کاربرد نرم‌افزار AMOS استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نقش مستقیم و معنی‌دار صفات تاریک (۰/۳۸-=β) و روشن شخصیت (۰/۳۴=β) و تمایزیافتگی عاطفی (۰/۲۹=β) را در پیش‌بینی رضایت از زندگی نشان داد. همچنین رابطه غیرمستقیم این متغیرها با رضایت از زندگی با نقش واسطه‌ای جهت‌گیری ارزشی نشان داده شد (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: مؤلفه جهت‌گیری ارزشی ارتباط بین صفات تاریک و روشن شخصیت و تمایزیافتگی عاطفی با رضایت از زندگی را میانجی‌گری می‌کند. این یافته‌ها می‌تواند کاربردهای عملی برای استفاده مشاوران و روانشناسان در جهت افزایش رضایت از زندگی داشته باشد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای جهت‌گیری ارزشی در پیش‌بینی رضایت از زندگی براساس صفات تاریک و روشن شخصیت و تمایزیافتگی عاطفی انجام گرفت.
روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی با استفاده از روش معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، افراد مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر تبریز در سال ۱۴۰۰ بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۴۰۰ نفر انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رضایت از زندگی دینر و همکاران (SWLS)، پرسشنامه صفات تاریک شخصیت جانسون و وبستر (DTP)، پرسشنامه سه‌گانه روشن شخصیت کافمن و همکاران (LTP)، پرسشنامه خود متمایزسازی دریک و مورداک (DSI-SF) و پرسشنامه نظام ارزشی شوارتز (SVS) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش معادلات ساختاری با کاربرد نرم‌افزار AMOS استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نقش مستقیم و معنی‌دار صفات تاریک (۰/۳۸-=β) و روشن شخصیت (۰/۳۴=β) و تمایزیافتگی عاطفی (۰/۲۹=β) را در پیش‌بینی رضایت از زندگی نشان داد. همچنین رابطه غیرمستقیم این متغیرها با رضایت از زندگی با نقش واسطه‌ای جهت‌گیری ارزشی نشان داده شد (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: مؤلفه جهت‌گیری ارزشی ارتباط بین صفات تاریک و روشن شخصیت و تمایزیافتگی عاطفی با رضایت از زندگی را میانجی‌گری می‌کند. این یافته‌ها می‌تواند کاربردهای عملی برای استفاده مشاوران و روانشناسان در جهت افزایش رضایت از زندگی داشته باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |