دوره 11، شماره 6 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1403 )
جلد 11 شماره 6 صفحات 34-18 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Noori Nigjeh R, Azad Yekta M, Jomehri F. Compilation of students' academic performance model based on personality traits and academic involvement with the mediation of self-efficacy and academic motivation. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2025; 11 (6) :18-34
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-2057-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-2057-fa.html
نوری نیگجه رویا، آزاد یکتا مهرناز، جمهری فرهاد. تدوین مدل عملکرد تحصیلی دانشجویان بر اساس ویژگیهای شخصیت و درگیری تحصیلی با میانجیگری خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1403; 11 (6) :18-34
1- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار مشاوره، گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران ،m.azadyekta@yahoo.com
3- دانشیار مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- دانشیار مشاوره، گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران ،
3- دانشیار مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (713 مشاهده)
مقدمه: عملکرد تحصیلی دانشآموزان شاخصی است که به وسیله آن میزان یادگیری و پیشرفت آنها قضاوت میشود و عوامل فردی و محیطی متعددی در عملکرد تحصیلی اثرگذار هستند.
هدف: هدف پژوهش حاضر تدوین مدل عملکرد تحصیلی دانشجویان بر اساس ویژگیهای شخصیت و درگیری تحصیلی با میانجیگری خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی بود.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات در سال 1398 و 1399 بودند که از میان آنها 422 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پنج عاملی نئو کاستا و مکری (1989)؛ پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و همکاران (2013)؛ مقیاس خودکارآمدی شرر و همکاران (1982)؛ مقیاس انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (۱۹۹۲) و آزمون کارکرد تحصیلی درتاج و دلاور (1384) بود. برای تحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد ضریب مسیر غیرمستقیم بین درگیری تحصیلی و عملکرد تحصیلی از طریق بی‌انگیزه تحصیلی معنادار است (01/0>p، 056/0=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین روان‌رنجورخویی و عملکرد تحصیلی از طریق خودکارآمدی معنادار است (01/0>p، 05/0-=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین وظیفه‌شناسی و عملکرد تحصیلی از طریق انگیزش تحصیلی درونی (01/0>p، 064/0=β) و از طریق بی‌انگیزگی تحصیلی (01/0>p، 055/0=β) مثبت و معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین توافق پذیری و عملکرد تحصیلی از طریق انگیزش تحصیلی درونی (01/0>p، 068/0=β) و از طریق بی‌انگیزگی تحصیلی (05/0>p، 034/0=β) معنادار بود.
نتیجه‌گیری: ویژگیهای شخصیت و درگیری تحصیلی با میانجیگری خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی پیشبینی کننده عملکرد تحصیلی هستند. برگزاری کارگاههایی با محتوای خودکارآمدی تحصیلی به مسئولین و مدیران و معلمان پیشنهاد میشود
هدف: هدف پژوهش حاضر تدوین مدل عملکرد تحصیلی دانشجویان بر اساس ویژگیهای شخصیت و درگیری تحصیلی با میانجیگری خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی بود.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات در سال 1398 و 1399 بودند که از میان آنها 422 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پنج عاملی نئو کاستا و مکری (1989)؛ پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و همکاران (2013)؛ مقیاس خودکارآمدی شرر و همکاران (1982)؛ مقیاس انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (۱۹۹۲) و آزمون کارکرد تحصیلی درتاج و دلاور (1384) بود. برای تحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد ضریب مسیر غیرمستقیم بین درگیری تحصیلی و عملکرد تحصیلی از طریق بی‌انگیزه تحصیلی معنادار است (01/0>p، 056/0=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین روان‌رنجورخویی و عملکرد تحصیلی از طریق خودکارآمدی معنادار است (01/0>p، 05/0-=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین وظیفه‌شناسی و عملکرد تحصیلی از طریق انگیزش تحصیلی درونی (01/0>p، 064/0=β) و از طریق بی‌انگیزگی تحصیلی (01/0>p، 055/0=β) مثبت و معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین توافق پذیری و عملکرد تحصیلی از طریق انگیزش تحصیلی درونی (01/0>p، 068/0=β) و از طریق بی‌انگیزگی تحصیلی (05/0>p، 034/0=β) معنادار بود.
نتیجه‌گیری: ویژگیهای شخصیت و درگیری تحصیلی با میانجیگری خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی پیشبینی کننده عملکرد تحصیلی هستند. برگزاری کارگاههایی با محتوای خودکارآمدی تحصیلی به مسئولین و مدیران و معلمان پیشنهاد میشود
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
