دوماهنامه علمی پژوهشی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی سبک عشق ورزی بر اساس سبک دلبستگی دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اسلامی رودهن می­باشد.

روش:پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی همبستگی از نوع پیش بینی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن می باشد.از بین دانشجویان متأهل 150 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس دلبستگی و مقیاس نگرش به عشق می­باشد.

یافته­ ها: نتایج نشان داد 10/0 از واریانس و تغیرپذیری سبک اروس و استورگ،  و 18/0 از واریانس و تغیرپذیری سبک مانیا و 13/0 از واریانس و تغیرپذیری سبک آگاپه توسط متغیر دلبستگی تبیین می شود. به عبارت دیگر، سبک عشق ورزی بر اساس سبک دلبستگی دانشجویان متأهل قابل پیش­ بینی بود.

بحث و نتیجه­ گیری:از آنجا که تعاملات اولیه افراد در زمینه دلبستگی به شیوه­ های گوناگون به عنوان یک عامل مهم، سطح و کیفیت ایجاد روابط دوران بزرگسالی را پیش ­بینی می­کند، با شناخت سبک­ های دلبستگی افراد می ­توان به آنها در زمینه ایجاد روابط بزرگسالی (عشق­ ورزی و ازدواج) کمک کرد.