دوره 9، شماره 6 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1401 )
جلد 9 شماره 6 صفحات 161-146 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soltani S, Mami S, Ahmadi V, Mohammadzadeh J. Effectiveness of mindfulness therapy in reducing rumination, perceived stress and feelings of loneliness in women with Multiple Sclerosis (MS). Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2023; 9 (6) :146-161
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1464-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1464-fa.html
سلطانی شیرین، مامی شهرام، احمدی وحید، محمدزاده جهانشاه. بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر کاهش نشخوار فکری، استرس ادراک شده و احساس تنهایی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1401; 9 (6) :146-161
شیرین سلطانی1 
، شهرام مامی*2 ، وحید احمدی3 ، جهانشاه محمدزاده4
، شهرام مامی*2 ، وحید احمدی3 ، جهانشاه محمدزاده4
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران ،Shahram.mami@yahoo.com
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
4- دانشیار، گروه مدیریت، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران ،
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
4- دانشیار، گروه مدیریت، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (1735 مشاهده)
مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس یکی از اختلال‌های سیستم عصبی است کـه بسـیار شـایع بـوده و باعث تغییرات جسـمانی و روانی فراوانـی در فرد می‌گردد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر بهبود نشخوار فکری، استرس ادراک شده و احساس تنهایی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.
روش: پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان ۲۰ تا ۴۰ سال مراجعه کننده به انجمن ام.اس شهر سنندج در بهار و تابستان سال ۱۳۹۹ بود. نمونه پژوهش شامل ۴۰ زن مبتلا به ام. اس بودند که از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس پاسخ‌های نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو (۱۹۹۱)، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (۱۹۸۳) و پرسشنامه احساس تنهایی کالیفرنیا راسل و همکاران (۱۹۷۸) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی توانسته در بهبود میزان نشخوار فکری، استرس ادراک شده و احساس تنهایی هم در مرحله پس‌آزمون و هم در مرحله پیگیری در گروه آزمایش مؤثر عمل کند (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی روشی موثر در بهبود میزان نشخوار فکری، استرس ادراک شده و احساس تنهایی افراد مبتلا به ام. اس بود، بنابراین پیشنهاد می‌شود در درمان افراد مبتلا به ام.اس مورد استفاده قرار گیرد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر بهبود نشخوار فکری، استرس ادراک شده و احساس تنهایی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.
روش: پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان ۲۰ تا ۴۰ سال مراجعه کننده به انجمن ام.اس شهر سنندج در بهار و تابستان سال ۱۳۹۹ بود. نمونه پژوهش شامل ۴۰ زن مبتلا به ام. اس بودند که از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس پاسخ‌های نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو (۱۹۹۱)، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (۱۹۸۳) و پرسشنامه احساس تنهایی کالیفرنیا راسل و همکاران (۱۹۷۸) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی توانسته در بهبود میزان نشخوار فکری، استرس ادراک شده و احساس تنهایی هم در مرحله پس‌آزمون و هم در مرحله پیگیری در گروه آزمایش مؤثر عمل کند (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی روشی موثر در بهبود میزان نشخوار فکری، استرس ادراک شده و احساس تنهایی افراد مبتلا به ام. اس بود، بنابراین پیشنهاد می‌شود در درمان افراد مبتلا به ام.اس مورد استفاده قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
