دوره 9، شماره 5 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1401 )
جلد 9 شماره 5 صفحات 28-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سیدرضا میرباقری1 
، صدراله خسروی* 2، مجید اکرمی3
، صدراله خسروی* 2، مجید اکرمی3
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران ، Ramin3677s@yahoo.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران ، Ramin3677s@yahoo.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
چکیده: (1482 مشاهده)
مقدمه: سرطان یکی از علل اصلی مرگ در سرتاسر جهان است. این موضوع منجر شده است تا پزشکان، روانشناسان به دنبال کشف علل، درمان و در نهایت ارتقاء سلامت روانی این گروه از بیماران باشند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان سینه انجام گرفت.
روش: مطالعه حاضر شبه آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مراجعه‌کننده به مراکز درمانی و بیمارستان‌های شهر شیراز از تیرماه ۱۳۹۹ تا شهریورماه ۱۳۹۹ با تشخیص سرطان سینه بود؛ که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند ۵۰ نفر از زنان دارای سرطان سینه، انتخاب و به‌صورت تصادفی در ۲ گروه (کنترل و آزمایش) گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی طرحواره درمانی گروهی را در ۸ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای و هفته‌ای ۱ جلسه، دریافت نمودند. گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند؛ پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب مرگ و پرسشنامه افسردگی، اضطراب و فشار روانی بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد که پروتکل‌های آموزشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی زنان مبتلا به سرطان سینه تأثیر معناداری داشته است (۰/۰۰۱≥p). میزان تأثیر برای اضطراب مرگ و برای آشفتگی هیجانی به ترتیب ۰/۵۷۶ و ۰/۲۴۷ بود.
نتیجه‌گیری: اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی در مطالعه حاضر تائید شد. پیشنهاد می‌شود از این نوع درمان برای یاری به زنان مبتلا به سرطان سینه استفاده شود.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان سینه انجام گرفت.
روش: مطالعه حاضر شبه آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مراجعه‌کننده به مراکز درمانی و بیمارستان‌های شهر شیراز از تیرماه ۱۳۹۹ تا شهریورماه ۱۳۹۹ با تشخیص سرطان سینه بود؛ که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند ۵۰ نفر از زنان دارای سرطان سینه، انتخاب و به‌صورت تصادفی در ۲ گروه (کنترل و آزمایش) گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی طرحواره درمانی گروهی را در ۸ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای و هفته‌ای ۱ جلسه، دریافت نمودند. گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند؛ پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب مرگ و پرسشنامه افسردگی، اضطراب و فشار روانی بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد که پروتکل‌های آموزشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی زنان مبتلا به سرطان سینه تأثیر معناداری داشته است (۰/۰۰۱≥p). میزان تأثیر برای اضطراب مرگ و برای آشفتگی هیجانی به ترتیب ۰/۵۷۶ و ۰/۲۴۷ بود.
نتیجه‌گیری: اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی در مطالعه حاضر تائید شد. پیشنهاد می‌شود از این نوع درمان برای یاری به زنان مبتلا به سرطان سینه استفاده شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |