دوره 9، شماره 5 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1401 )
جلد 9 شماره 5 صفحات 28-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mirbagheri S R, Khosravi S, Akrami M. Evaluation of the effectiveness of group schema therapy on death anxiety and emotional disturbance in patients with breast cancer in Shiraz. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2022; 9 (5) :16-28
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1504-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1504-fa.html
میرباقری سیدرضا، خسروی صدراله، اکرمی مجید. بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان سینه. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1401; 9 (5) :28-16
سیدرضا میرباقری1 
، صدراله خسروی* 2، مجید اکرمی3
، صدراله خسروی* 2، مجید اکرمی3
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران ، Ramin3677s@yahoo.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران ، Ramin3677s@yahoo.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
چکیده: (673 مشاهده)
مقدمه: سرطان یکی از علل اصلی مرگ در سرتاسر جهان است. این موضوع منجر شده است تا پزشکان، روانشناسان به دنبال کشف علل، درمان و در نهایت ارتقاء سلامت روانی این گروه از بیماران باشند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان سینه انجام گرفت.
روش: مطالعه حاضر شبه آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مراجعه‌کننده به مراکز درمانی و بیمارستان‌های شهر شیراز از تیرماه ۱۳۹۹ تا شهریورماه ۱۳۹۹ با تشخیص سرطان سینه بود؛ که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند ۵۰ نفر از زنان دارای سرطان سینه، انتخاب و به‌صورت تصادفی در ۲ گروه (کنترل و آزمایش) گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی طرحواره درمانی گروهی را در ۸ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای و هفته‌ای ۱ جلسه، دریافت نمودند. گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند؛ پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب مرگ و پرسشنامه افسردگی، اضطراب و فشار روانی بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد که پروتکل‌های آموزشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی زنان مبتلا به سرطان سینه تأثیر معناداری داشته است (۰/۰۰۱≥p). میزان تأثیر برای اضطراب مرگ و برای آشفتگی هیجانی به ترتیب ۰/۵۷۶ و ۰/۲۴۷ بود.
نتیجه‌گیری: اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی در مطالعه حاضر تائید شد. پیشنهاد می‌شود از این نوع درمان برای یاری به زنان مبتلا به سرطان سینه استفاده شود.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی بیماران مبتلا به سرطان سینه انجام گرفت.
روش: مطالعه حاضر شبه آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مراجعه‌کننده به مراکز درمانی و بیمارستان‌های شهر شیراز از تیرماه ۱۳۹۹ تا شهریورماه ۱۳۹۹ با تشخیص سرطان سینه بود؛ که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند ۵۰ نفر از زنان دارای سرطان سینه، انتخاب و به‌صورت تصادفی در ۲ گروه (کنترل و آزمایش) گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی طرحواره درمانی گروهی را در ۸ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای و هفته‌ای ۱ جلسه، دریافت نمودند. گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند؛ پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب مرگ و پرسشنامه افسردگی، اضطراب و فشار روانی بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد که پروتکل‌های آموزشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی زنان مبتلا به سرطان سینه تأثیر معناداری داشته است (۰/۰۰۱≥p). میزان تأثیر برای اضطراب مرگ و برای آشفتگی هیجانی به ترتیب ۰/۵۷۶ و ۰/۲۴۷ بود.
نتیجه‌گیری: اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و آشفتگی هیجانی در مطالعه حاضر تائید شد. پیشنهاد می‌شود از این نوع درمان برای یاری به زنان مبتلا به سرطان سینه استفاده شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
