دوره 8، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 105-88 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری روان‌شناسی عمومی، گروه روان‌شناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
2- استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران ، gholamrezaei.si@lu.ac.ir
3- استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
چکیده:   (2420 مشاهده)
مقدمه: طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، یکی از چالش­‌های مهم بهداشتی، مشکلات سلامت روان زنان باردار است، به همین دلیل شناسایی مداخلات درمانی نوین در این زمینه یک ضرورت است.
هدف: هدف تعیین اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه‌­ی آنلاین بر متغیرهای پریشانی ­روان­شناختی، ذهن آگاهی، فراهیجان و توانمندی روانی زنان باردار بود.
روش­: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی در سال ۱۳۹۹ در شهرستان بروجرد بود. ۳۰ زن باردار از طریق نمونه­‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه­‌های اطلاعات جمعیت شناختی و بارداری، استرس ادراک شده­‌ی کوهن (۱۴-
CPSS)، اضطراب مرتبط با بارداری وندنبرگ (PRAQ)، افسردگی ادینبرگ)(EPDS، پنج عاملی ذهن­ آگاهی بائر (FFMQ)، فراهیجان میتمنسگرابر )MES( و توانمندی روانی بارداری کامدا (KPES) بود. داده‌­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­‌گیری مکرر و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌­ها: یافته­‌های پژوهش حاکی از آن بود که درمان فراتشخیصی یکپارچه­‌ی آنلاین در کاهش پریشانی روان­شناختی (۰/۰۵>
p)، فراهیجان منفی (۰/۰۵>p) و ارتقای فراهیجان مثبت (۰/۰۵>p) و توانمندی روانی (۰/۰۵>p) آزمودنی­‌ها مؤثر بوده است؛ اما فاقد تأثیر معنادار بر ذهن ­آگاهی (۰/۰۵<p) بود.
نتیجه­‌گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، کاربرد درمان فراتشخیصی یکپارچه­‌ی آنلاین می­‌تواند بر تقلیل اختلال هیجانی و افزایش توانمندی روانی زنان باردار تأثیرگذار باشد.

متن کامل [PDF 946 kb]   (1597 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/9/16 | پذیرش: 1399/12/2 | انتشار: 1400/1/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.