دوره 8، شماره 2 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 124-113 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zarei S, Javan Esmaeili A. The mediating role of self-efficacy in the relationship between self- criticism and depression symptoms in University students. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2021; 8 (2) :113-124
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-988-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-988-fa.html
زارعی سلمان، جوان اسمعیلی علی. نقش واسطه‌ای خودبسندگی در رابطه بین خود انتقادگری با نشانگان افسردگی دانشجویان. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1400; 8 (2) :113-124
1- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران ، salman_zarei@yahoo.com
2- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
2- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
چکیده: (2460 مشاهده)
مقدمه: ارزیابی وضعیت سلامت روانی در سراسر جهان به افزایش اختلال‌های جدی روانشناختی بخصوص نشانگان افسردگی اشاره دارد.
هدف: با توجه به شیوع بالا و اهمیت افسردگی پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای خودبسندگی در رابطه خود انتقادگری با نشانگان افسردگی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانشجویان ساکن خوابگاه‌های پسرانه دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۲۷۰ نفر انتخاب شد و مقیاس خودبسندگی عمومی، مقیاس خود انتقادگری و سیاهه افسردگی بک را تکمیل نمودند. داده‌های گردآوری شده با آزمون رگرسیون سلسله مراتبی با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین خود انتقادگری با افسردگی (۰/۰۱p<، ۰/۷۰=r) رابطه مثبت معنی‌دار؛ بین خودبسندگی با نشانگان افسردگی (۰/۰۱p<، ۰/۴۷-=r) و بین خود انتقادگری با خودبسندگی (۰/۰۱p<، ۰/۵۹-=r) رابطه منفی معنی‌دار وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد با وجود اینکه خود انتقادگری و خودبسندگی با هم در مجموع ۴۹/۶ درصد از واریانس افسردگی دانشجویان را تبیین می‌کنند؛ اما خودبسندگی در رابطه بین خود انتقادگری با افسردگی نقش واسطه‌ای ندارد (۰/۰۹۶p=).
نتیجه‌گیری: در مجموع، با توجه به اثر مستقیم خود انتقادگری بر افسردگی می‌توان انتظار داشت که کاهش خود انتقادگری مسیر مهمی برای کاهش افسردگی دانشجویان باشد.
هدف: با توجه به شیوع بالا و اهمیت افسردگی پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای خودبسندگی در رابطه خود انتقادگری با نشانگان افسردگی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانشجویان ساکن خوابگاه‌های پسرانه دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس تعداد ۲۷۰ نفر انتخاب شد و مقیاس خودبسندگی عمومی، مقیاس خود انتقادگری و سیاهه افسردگی بک را تکمیل نمودند. داده‌های گردآوری شده با آزمون رگرسیون سلسله مراتبی با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین خود انتقادگری با افسردگی (۰/۰۱p<، ۰/۷۰=r) رابطه مثبت معنی‌دار؛ بین خودبسندگی با نشانگان افسردگی (۰/۰۱p<، ۰/۴۷-=r) و بین خود انتقادگری با خودبسندگی (۰/۰۱p<، ۰/۵۹-=r) رابطه منفی معنی‌دار وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد با وجود اینکه خود انتقادگری و خودبسندگی با هم در مجموع ۴۹/۶ درصد از واریانس افسردگی دانشجویان را تبیین می‌کنند؛ اما خودبسندگی در رابطه بین خود انتقادگری با افسردگی نقش واسطه‌ای ندارد (۰/۰۹۶p=).
نتیجه‌گیری: در مجموع، با توجه به اثر مستقیم خود انتقادگری بر افسردگی می‌توان انتظار داشت که کاهش خود انتقادگری مسیر مهمی برای کاهش افسردگی دانشجویان باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
