دوره 6، شماره 5 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1398 )
جلد 6 شماره 5 صفحات 40-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Parvaneh M, Mohamadzadeh H. Relationship prenatal testosterone with spatial abilities in male and female athletes: Visual Search Technique. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2019; 6 (5) :27-40
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-544-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-544-fa.html
پروانه معصومه، محمدزاده حسن. ارتباط تستوسترون پیش از تولد با تواناییهای فضایی در ورزشکاران زن و مرد: تکنیک جستجوی بینایی. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1398; 6 (5) :27-40
1- دانشجوی دکتری ،گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ایران ، masoomeh.parvaneh@yahoo.com
2- استاد گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
2- استاد گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده: (2691 مشاهده)
مقدمه: نسبت انگشت دوم به چهارم نشان گری قابل پیشبینی برای تستوسترون پیش از تولد است که با طیف گستردهای از رفتارهای متفاوت از نظر جنسی ارتباط دارد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر تمرکز بر ۲D:۴D و نقش احتمالی آن به عنوان نشانگر زیستی بر تواناییهای فضایی در ورزشکاران زن و مرد است.
روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. نمونهها به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. نموند پژوهش شامل ۴۰ ورزشکار زن و ۴۰ ورزشکار مرد بود. برای ارزیابی تواناییهای فضایی از آزمون چرخش ذهنی (MRT) و توانایی هدفگیری استفاده شد. همچنین در این آزمون از دستگاه ردیابی چشم به منظور بررسی و بازبینی حرکات چشم به هنگام اجرای تکلیف هدفگیری استفاده شد. برای بررسی تستوسترون پیش از تولد از نسبت انگشت دوم به چهارم بهوسیله اندازهگیری طول انگشتان توسط متر نواری استفاده شد. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد بین نسبت انگشت دوم به چهارم و تواناییهای فضایی رابطه منفی و معناداری وجود داشت (۰/۰۱p<). همچنین بین ۲D:۴D با شاخصهای توجه بینایی در این پژوهش رابط معناداری وجود داشت (۰/۰۱ p<).
نتیجهگیری: این یافتهها میتواند توضیح دهد که چگونه مردان و زنان هیپرآندروژنیک از اثرات تقویت عملکرد آندروژنها در ورزشهایی که تواناییهای فضایی با عملکرد بهتر ارتباط دارد، سود میبرند.
هدف: هدف از مطالعه حاضر تمرکز بر ۲D:۴D و نقش احتمالی آن به عنوان نشانگر زیستی بر تواناییهای فضایی در ورزشکاران زن و مرد است.
روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. نمونهها به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. نموند پژوهش شامل ۴۰ ورزشکار زن و ۴۰ ورزشکار مرد بود. برای ارزیابی تواناییهای فضایی از آزمون چرخش ذهنی (MRT) و توانایی هدفگیری استفاده شد. همچنین در این آزمون از دستگاه ردیابی چشم به منظور بررسی و بازبینی حرکات چشم به هنگام اجرای تکلیف هدفگیری استفاده شد. برای بررسی تستوسترون پیش از تولد از نسبت انگشت دوم به چهارم بهوسیله اندازهگیری طول انگشتان توسط متر نواری استفاده شد. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد بین نسبت انگشت دوم به چهارم و تواناییهای فضایی رابطه منفی و معناداری وجود داشت (۰/۰۱p<). همچنین بین ۲D:۴D با شاخصهای توجه بینایی در این پژوهش رابط معناداری وجود داشت (۰/۰۱ p<).
نتیجهگیری: این یافتهها میتواند توضیح دهد که چگونه مردان و زنان هیپرآندروژنیک از اثرات تقویت عملکرد آندروژنها در ورزشهایی که تواناییهای فضایی با عملکرد بهتر ارتباط دارد، سود میبرند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
