مقدمه: نگرانی، پدیده ای رایج و ویژگی مشترک در بسیاری از اختلال ها، به خصوص اختلال های اضطرابی است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بین بینظمی هیجانی، افکار منفی تکرارشونده و آمیختگی فکر- عمل بر نگرانی انجام گرفت.
روش: با توجه به طرح پژوهش حاضر (همبستگی) از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. 343 نفر از دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و سپس به پرسشنامه آمیختگی فکر (TFI)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجانی (DERS)، پرسشنامه افکار منفی تکرارشونده (RNTQ) و پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا (PSWQ) پاسخ دادند.
یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای دشواری در تنظیم هیجان، افکار منفی تکرارشونده و آمیختگی فکر، همبستگی معنادار و مثبتی با نگرانی داشتند ( 01/0>p ). همچنین، نتایج تحلیل گام به گام نشان داد که در گام اول، دشواری در تنظیم هیجانی به تنهایی 25 درصد از واریانس نگرانی و در گام دوم افکار منفی و دشواری در تنظیم هیجانی 31 درصد از واریانس نگرانی را تبیین میکنند و آمیختگی فکر- عمل از مدل حذف شد.
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، بی نظمی هیجانی و افکار منفی تکرارشونده قادر به پیشبینی نگرانی در دانشجویان بوده است و این یافته ها می تواند گامی در جهت شناخت بیشتر ماهیت نگرانی محسوب شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |