دوماهنامه علمی پژوهشی

پژوهش حاضر به مقایسه تفکر خلاف واقع بیماران مبتلا به افسردگی، اضطراب و افراد سالم می پردازد.

روش: روش پژوهش پس رویدادی از نوع علی- مقایسه ای است.30 زن افسرده و 30 زن مضطرب که در سال 1394 به مراکز مشاوره روانشناختی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، با تشخیص روانپزشک و روانشناس به پژوهشگر ارجاع داده شدند؛ همچنین 30 زن سالم که سابقه هیچ گونه اختلال روانپزشکی و مصرف دارو نداشتند، انتخاب شدند. سپس پرسشنامه تفکر خلاف واقع برای حوادث منفی (CINES) بر روی نمونه اجرا گردید.

یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) نشان داد که بین سه گروه از لحاظ نمرات تفکر خلاف واقع و زیر مقیاس‌های آن تفاوت معنادار وجود دارد (009/0P<). به طوری که افراد افسرده بالاترین نمره و افراد سالم پایین ترین نمره را داشته اند. نمرات تفکرخلاف واقع رو به پایین بدون ارجاع، تنها بین دو گروه افسرده و سالم معنادار است (002/0p<). نمرات زیرمقیاس های تفکرخلاف واقع رو به بالا دیگر ارجاع، رو به بالا خود ارجاع و رو به بالا بدون ارجاع در افراد افسرده و مضطرب به طور معناداری بیش از گروه افراد سالم می باشد (001/0p<) اما بین دو گروه افراد افسرده و مضطرب تفاوت معناداری وجود ندارد.

نتیجه گیری: احساس منفی تفکر خلاف واقع را فعال می‌کند، که ممکن است احساس منفی را تشدید کند. همچنین، تفکر خلاف واقع خیلی زود بعد از فعال سازی به طور خودکار بازداری می‌شود و احساس منفی ناشی از آن را کاهش می‌دهد ولی در افراد افسرده و مضطرب این پدیده رخ نمی‌دهد و نشخوار فکری خلاف واقع ادامه می‌یابد.