دوره 10، شماره 3 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1402 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 42-32 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azizi K, Arefi M, Moradi O, Nazemi A. Comparison of the effectiveness of individual schema therapy with and without supportive therapy in reducing the symptoms of patients with borderline personality disorder. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2023; 10 (3) :32-42
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1623-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1623-fa.html
عزیزی کیانوش، عارفی مختار، مرادی امید، ناظمی علیرضا. مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی فردی با و بدون درمان حمایتی در کاهش نشانگان بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1402; 10 (3) :32-42
کیانوش عزیزی1 
، مختار عارفی* 2، امید مرادی3 ، علیرضا ناظمی4
، مختار عارفی* 2، امید مرادی3 ، علیرضا ناظمی4
1- دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران ،M.arefi@iauksh.ac.ir
3- دانشیار، گروه مشاوره، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
4- روانپزشک، بخش روانپزشکی، بیمارستان قدس، سنندج، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران ،
3- دانشیار، گروه مشاوره، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
4- روانپزشک، بخش روانپزشکی، بیمارستان قدس، سنندج، ایران
چکیده: (1305 مشاهده)
مقدمه: اختلال شخصیت مرزی نوعی بیماری است که بر نحوه تفکر و احساس بیمار در مورد خود و دیگران تأثیر می‌گذارد و باعث اشکال در عملکرد روزمره فرد می‌شود.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی فردی با و بدون درمان حمایتی در کاهش نشانگان بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به بیمارستان قدس شهر سنندج در طی سال‌های ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. شیوه نمونه‌گیری در این پژوهش در دسترس و ۴۵ بیمار به عنوان نمونه در سه گروه ۱۵ نفری جایدهی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ارزیابی شاخص‌های اختلال شخصیت مرزی ویور و کلام (۱۹۹۳) بود. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون t با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین ابعاد نشانگان اختلال شخصیت مرزی در دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰/۰۱≥P). همچنین در مقایسه پیش‌آزمون و پس‌آزمون، میانگین مؤلفه‌های نشانگان اختلال شخصیت مرزی در بیماران گروه طرحواره درمانی فردی بدون درمان حمایتی ۰/۹۷ و در گروه طرحواره درمان فردی با درمان حمایتی ۱/۱۲ کاهش یافته بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بین طرحواره درمانی فردی با و بدون درمان حمایتی در کاهش نشانگان بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی تفاوت معناداری وجود دارد، پیشنهاد می‌گردد که در درمان این اختلال، از طرحواره درمانی فردی همراه با درمان حمایتی استفاده گردد.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی فردی با و بدون درمان حمایتی در کاهش نشانگان بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به بیمارستان قدس شهر سنندج در طی سال‌های ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. شیوه نمونه‌گیری در این پژوهش در دسترس و ۴۵ بیمار به عنوان نمونه در سه گروه ۱۵ نفری جایدهی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ارزیابی شاخص‌های اختلال شخصیت مرزی ویور و کلام (۱۹۹۳) بود. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون t با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین ابعاد نشانگان اختلال شخصیت مرزی در دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰/۰۱≥P). همچنین در مقایسه پیش‌آزمون و پس‌آزمون، میانگین مؤلفه‌های نشانگان اختلال شخصیت مرزی در بیماران گروه طرحواره درمانی فردی بدون درمان حمایتی ۰/۹۷ و در گروه طرحواره درمان فردی با درمان حمایتی ۱/۱۲ کاهش یافته بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بین طرحواره درمانی فردی با و بدون درمان حمایتی در کاهش نشانگان بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی تفاوت معناداری وجود دارد، پیشنهاد می‌گردد که در درمان این اختلال، از طرحواره درمانی فردی همراه با درمان حمایتی استفاده گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
