دوره 8، شماره 3 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 100-89 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sepahvand T. The role of cognitive flexibility in the generalized anxiety of people with neuroticism. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2021; 8 (3) :89-100
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1162-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1162-fa.html
سپهوند تورج. نقش انعطاف‌پذیری شناختی در اضطراب فراگیر افراد دارای روان رنجوری. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1400; 8 (3) :89-100
استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران ، t-sepahvand@araku.ac.ir
چکیده: (1942 مشاهده)
مقدمه: اضطراب یک جنبه مهم روان رنجوری است که ممکن است با متغیرهایی مانند انعطاف‌پذیری شناختی مرتبط باشد.
هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین اضطراب فراگیر در افراد روان رنجور بر مبنای انعطاف‌پذیری شناختی بود.
روش: این پژوهش از نوع مطالعه همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه اراک در سال ۱۳۹۸ بود که یک نمونه ۳۰۰ نفری به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس از بین آن‌ها انتخاب شد. ابتدا مقیاس روان رنجوری پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو، پرسشنامه اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران و پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال در مورد آن‌ها اجرا گردید. سپس، ۷۰ نفر از شرکت‌کنندگانی که دارای نمرات بالایی براساس مقیاس روان رنجوری نئو بودند (نمره ۲۴ و بالاتر) مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه هم‌زمان توسط نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مؤلفه‌های انعطاف‌پذیری شناختی حدود ۱۸ درصد از واریانس اضطراب فراگیر افراد روان رنجور را پیش‌بینی کردند (۷/۱۴۱=F و ۰/۰۰۱>P) به‌طوری‌که درک کنترل‌پذیری (با ضریب بتای ۰/۴۱۷-) سهم معناداری در این پیش‌بینی داشت؛ اما جایگزین‌های شناختی سهم معناداری در آن نداشت.
نتیجه‌گیری: می‌توان گفت که درک کنترل‌پذیری متغیر مهمی در پیش‌بینی اضطراب فراگیر افراد روان رنجور است که برای تعدیل اضطراب آن‌ها باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین اضطراب فراگیر در افراد روان رنجور بر مبنای انعطاف‌پذیری شناختی بود.
روش: این پژوهش از نوع مطالعه همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه اراک در سال ۱۳۹۸ بود که یک نمونه ۳۰۰ نفری به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس از بین آن‌ها انتخاب شد. ابتدا مقیاس روان رنجوری پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو، پرسشنامه اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران و پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال در مورد آن‌ها اجرا گردید. سپس، ۷۰ نفر از شرکت‌کنندگانی که دارای نمرات بالایی براساس مقیاس روان رنجوری نئو بودند (نمره ۲۴ و بالاتر) مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه هم‌زمان توسط نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مؤلفه‌های انعطاف‌پذیری شناختی حدود ۱۸ درصد از واریانس اضطراب فراگیر افراد روان رنجور را پیش‌بینی کردند (۷/۱۴۱=F و ۰/۰۰۱>P) به‌طوری‌که درک کنترل‌پذیری (با ضریب بتای ۰/۴۱۷-) سهم معناداری در این پیش‌بینی داشت؛ اما جایگزین‌های شناختی سهم معناداری در آن نداشت.
نتیجه‌گیری: می‌توان گفت که درک کنترل‌پذیری متغیر مهمی در پیش‌بینی اضطراب فراگیر افراد روان رنجور است که برای تعدیل اضطراب آن‌ها باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
