استادیار، گروه روانشناسی، جهاد دانشگاهی، تهران، ایران ، psychology.solgii@gmail.com
چکیده: (3386 مشاهده)
مقدمه: هویت فردی از موضوعاتی است که علاوه بر روانشناسی سایر علوم دیگر نیز به آن توجه کرده و تعاریف و توصیفات متفاوتی را مطرح و عوامل تأثیرگذار و تأثیرپذیر را بررسی کردهاند. هویت فردی تعریف فرد از خود با تأکید بر تفاوتش از دیگران است.
هدف: هدف پژوهش حاضر عبارت بود از بررسی ارتباط بین ابعاد هویت اجتماعی با میزان تمایز یافتگی فردی.
روش: روش تحقیق این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی و همبستگی است و جامعه آماری این طرح شامل کلیه شهروندان در رده سنی ۶۵-۱۵ سال کشور در سال ۱۳۹۵ است؛ بر اساس روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای خوشهای ۱۳۰۰ نمونه از هفت مرکز استان (شهرهای تهران، مشهد، شیراز، رشت، تبریز، سنندج و اهواز) انتخاب شد. ابزار اندازهگیری پرسشنامه محقق ساخته بود و دادهها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: براساس نتایج این مطالعه بین بعد قومیتی هویت و تمایز یافتگی فردی رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد. (۰/۸۲۲=T و۰/۵۳۲=Sig) بین بعد مذهبی هویت و تمایز یافتگی رابطه معنیدار و مثبتی وجود دارد (۳/۲۷۴=T و ۰/۰۰۱=Sig). همچنین بین سنتگرایی و میزان تمایزیافتگی رابطه معنیدار و منفی وجود دارد (۰/۵۴۴-=T و ۰/۵۸۷=Sig).
نتیجهگیری: یافتهها نشان داد که ابعاد هویت اجتماعی متشکل از متغیرهای بعد مذهبی هویت و همچنین بعد قومی نقش مهمی در پیش بینی تمایز یافتگی هویت فردی در نمونه ایرانی دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/1/10 | پذیرش: 1399/3/19 | انتشار: 1399/5/7