دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (191 مشاهده)
مقدمه: خودناتوان سازی، هر عمل یا انتخاب تنظیم عملکردی است که فرصت بیرونی سازی شکست و درونی سازی موفقیت را افزایش میدهد. هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی نقش کمالگرایی و ابعاد مختلف آن در پیشبینی خودناتوان سازی دانشجویان دانشگاه بجنورد بود. روش: نوع پژوهش توصیفی مقطعی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه بجنورد در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ بود. از ۲۰۰ نفر به شیوه خوشهای چند مرحلهای نمونهگیری به عمل آمد و هر یک از آنها به مقیاس کمالگرایی هیل و همکاران (۲۰۰۴) و مقیاس خودناتوان سازی جونز و رودوالت (۱۹۸۲) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از نسخه ۱۸ نرمافزار SPSS برای تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: بین هر یک از ابعاد هشتگانه کمالگرایی با خودناتوان سازی رابطه مثبت و مستقیم معنیداری وجود دارد (۰/۰۵<P)؛ به عبارت دیگر، با افزایش کمالگرایی بر استفاده از راهبردهای خودناتوان ساز افزوده میشود. هیچ یک از ابعاد کمالگرایی در الگوی پیشبینی خودناتوان سازی از رگرسیون خارج نشدند و در مدل نهایی ۰/۳۲ از واریانس خودناتوان سازی را پیشبینی کردند (۰/۰۵<P). نتیجهگیری: کمالگرایی سازهای چند بعدی است که میتواند خودناتوان سازی دانشجویان را متأثر سازد. از این رو، لازم است مداخلاتی به منظور مدیریت منظم مؤلفههای کمالگرایی دانشجویان طرحریزی گردد.
Shah Hosseini Tazik S, Salehpour G. A prediction model for self-handicapping in Bojnourd University students: The role of compatible and incompatible components of perfectionism. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry. 2020; 7 (5) :92-103 URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-831-fa.html
شاه حسینی تازیک سعید، صالح پور قاسم. الگوی پیشبینی خودناتوان سازی دانشجویان دانشگاه بجنورد: نقش مؤلفههای سازگار و ناسازگار کمالگرایی. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1399; 7 (5) :92-103