Kalantari M, Abedi R, Tahan M. Investigating the effectiveness of behavioral therapy tactics training in improving and increasing social communication and social interaction in students. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2020; 7 (4) :42-53
URL:
http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-815-fa.html
کلانتری معصومه، عابدی رضا، طحان محمد. بررسی اثربخشی آموزش تکتیکهای رفتاردرمانی در بهبودی و افزایش ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی در دانشآموزان درخودمانده. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1399; 7 (4) :42-53
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-815-fa.html
1- دکتری تخصصی روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، rachel.chew1971@gmail.com
2- کارشناس ارشد، گروه روانشناسی، واحد کاشمر، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشمر، ایران
3- مربی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران
چکیده: (2446 مشاهده)
مقدمه: کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در مهارتهای اجتماعی با مشکلات فراوانی روبهرو هستند.
هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش تکتیکهای رفتاردرمانی در بهبودی و افزایش ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی در دانشآموزان درخودمانده بود.
روش: این پژوهش با روش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با یک گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان با اختلال درخودماندگی ۷ تا ۱۲ سال مراجعه کننده به مرکز اختلالات طلوع شهر قاینات در سال ۱۳۹۷ بود. از میان آنها ۱۶ دانشآموز درخودمانده، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد. آزمودنیها تحت ۹ جلسه تکتیکهای رفتاردرمانی براساس پروتکل ABA (به مدت ۲ ماه) قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس درجهبندی اوتیسم گیلیام (گارز-۳) (۲۰۱۴) بود که قبل و بعد از مداخله توسط والدین دانشآموزان تکمیل شد. دادههای جمعآوری شده با نرمافزار SPSS نسخه ۲۲ و آمار استنباطی ضریب همبستگی و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که تکتیکهای رفتاردرمانی در بهبودی و افزایش ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی در دانشآموزان درخودمانده منجر شد (P<۰/۰۵).
نتیجهگیری: لذا میتوان نتیجه گرفت که تکتیکهای رفتاردرمانی برای ارتقای ظرفیت و بهبود دانشآموزان درخودمانده میتواند روش مؤثری باشد. این موضوع خود مؤید این نکته است که نباید این دانشآموزان را بدون یک برنامه آموزشی مدون و متناسب با نیازهای هر کودک، به حال خود رها نمود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/4/15 | پذیرش: 1399/5/29 | انتشار: 1399/7/5