1- دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، jetemaad@gmail.com
2- استادیار فلسفه ی اخلاق ، موسسهی آموزش عالی علوم شناختی، تهران، ایران
3- استاد تمام، دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
4- دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (3293 مشاهده)
مقدمه: رویکرد نوین فضیلت گرایی اخلاقی، بر خصایص درونی شخص یعنی فضایل و انگیزهها تمرکز میکند و نقش عواطف را از حیث ادراکی و ترغیبی پررنگ میسازد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر یافتن راهی برای تسهیل فضایل اخلاقی در هویت فرد از طریق تمرکز بر قابلیتهای هیجان نوستالژی بود. مسئله پژوهش حاضر این است که نوستالژی به عنوان یک هیجان نا اخلاقی چه ربطی در اهمیت یافتن فضایل هویت اخلاقی دارد.
روش: پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شیراز بود و ۲۰۱ دانشجو در این تحقیق مشارکت داشت. مشارکتکنندگان به آزمون پژواک رویداد وایدشات و همکاران (۲۰۰۶)، پرسشنامهی نوستالژی باچو (۱۹۹۵) و پرسشنامه اهمیت خویشتن اخلاقی آکویینو و رید (۲۰۰۲) پاسخ دادند. از نرمافزار SPSS ورژن ۱۹ و Amos ۱۹ و از حسابگر پایایی ترکیبی مطابق با فرمول رایکو (۱۹۹۷) استفاده گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد نوستالژی گرایی پیشبینیکنندهی معنادار هر دو بعد درونیسازی و نمادسازی بود.
نتیجهگیری: مطابق با نتایج به دست آمده، نوستالژیگرایی پیشبینیکنندهی مثبت برای درونیشدن ارزشهای اخلاقی در خودپندارهی فرد است و هم پیشبینیکنندهی بازنمایی و وانمود اجتماعی خود به عنوان کسی که حامل برخی از ارزشهاست. تجربهی نوستالژی همراه است با نوعی نظمبخشی هیجانی و اهمیت یافتن دیگری در زندگی شخص. این تجربه احتمالاً از طریق یکپارچهسازی و انسجام بخشی به خود و گشودگی به دیگری، نیرومند شدن هویت اخلاقی را تسهیل میکند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/3/9 | پذیرش: 1398/4/25 | انتشار: 1398/7/10