دوره 6، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1398 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 48-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Homayounnia Firoozjah M, Sheikh M, Hemayattalab R, Shahrbanian S. The effect environmental approach (affordances) approach to the attention and memory of children with mental disorders. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2019; 6 (1) :35-48
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-553-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-553-fa.html
همایون نیا فیروزجاه مرتضی، شیخ محمود، حمایت طلب رسول، شهربانیان شهناز. تاثیر قابلیت محیط (فراهم سازها) روی توجه و حافظه دانش آموزان دارای اختلالات ذهنی . مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1398; 6 (1) :35-48
1- دانش آموخته دکتری، گروه رفتار حرکتی ، دانشکده تربیت بدنی،دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه رفتار حرکتی، ، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ،prosheikh@yahoo.com
3- استاد، گروه رفتار حرکتی، ، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- استادیار، گروه آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشیار، گروه رفتار حرکتی، ، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ،
3- استاد، گروه رفتار حرکتی، ، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- استادیار، گروه آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (3971 مشاهده)
مقدمه: برای افراد با ناتوانی‌های رشدی، درک رشد حرکتی، پایه‌ای مناسب را برای مداخله، درمان و بهبود این افراد فراهم می‌کند.
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر قابلیت محیط (فراهم سازها) روی توجه و حافظه دانش آموزان دارای اختلالات ذهنی ۶ تا ۹ ساله بود. این تحقیق کاربردی و از نوع نیمه تجربی )مداخله ای( بود.
روش: جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دارای اختلال ذهنی ۶ تا ۹ ساله شهرستان بابل در سال ۱۳۹۶ بودند. ۵۰ دانش‌آموز پسر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به‌صورت تصادفی در یکی از گروه‌های آزمایش یا کنترل قرار گرفتند (۲۵ نفر در هر گروه). آزمودنی ها در گروه آزمایش به مدت ۳۶ جلسه (۳ ماه و هفته‌ای ۳ جلسه) و هر جلسه ۳۰ الی ۴۵ دقیقه تحت آموزش و تمرین قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت‌های توجه از توجه تولوز- پیرون و آزمون حافظه آندره ری استفاده شد. داده‌ها با روش آماری آنالیز کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد که فراهم سازها در بهبود مهارت توجه تأثیر داشته است (۰۱/۰P<)، همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که فراهم‌سازها در متغیرهای حافظه تأثیری نداشت (۰۵/۰< P).
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که لازم است به محیط و توانایی‌های محیطی و استفاده از روش‌های مناسب فراهم‌سازی در جهت بهبود توجه در کودکان دارای اختلال ذهنی توجه ویژه داشت، از طرفی در مورد حافظه نیازمند تحقیقات بالینی سازمان یافته تر است تا بتوان به‌طور یقین در مورد تأثیر فراهم سازها در حافظه نظر داد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر قابلیت محیط (فراهم سازها) روی توجه و حافظه دانش آموزان دارای اختلالات ذهنی ۶ تا ۹ ساله بود. این تحقیق کاربردی و از نوع نیمه تجربی )مداخله ای( بود.
روش: جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دارای اختلال ذهنی ۶ تا ۹ ساله شهرستان بابل در سال ۱۳۹۶ بودند. ۵۰ دانش‌آموز پسر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به‌صورت تصادفی در یکی از گروه‌های آزمایش یا کنترل قرار گرفتند (۲۵ نفر در هر گروه). آزمودنی ها در گروه آزمایش به مدت ۳۶ جلسه (۳ ماه و هفته‌ای ۳ جلسه) و هر جلسه ۳۰ الی ۴۵ دقیقه تحت آموزش و تمرین قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت‌های توجه از توجه تولوز- پیرون و آزمون حافظه آندره ری استفاده شد. داده‌ها با روش آماری آنالیز کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد که فراهم سازها در بهبود مهارت توجه تأثیر داشته است (۰۱/۰P<)، همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که فراهم‌سازها در متغیرهای حافظه تأثیری نداشت (۰۵/۰< P).
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که لازم است به محیط و توانایی‌های محیطی و استفاده از روش‌های مناسب فراهم‌سازی در جهت بهبود توجه در کودکان دارای اختلال ذهنی توجه ویژه داشت، از طرفی در مورد حافظه نیازمند تحقیقات بالینی سازمان یافته تر است تا بتوان به‌طور یقین در مورد تأثیر فراهم سازها در حافظه نظر داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
