دوره 12، شماره 3 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1404 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nemati S M, Narimani M, Porzoor P, Basharpoor S, Fattahzade G. Effectiveness of integrated weight loss program on attentional bias and behavioral inhibition of obese women. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2025; 12 (3)
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-2345-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-2345-fa.html
نعمتی سید محسن، نریمانی محمد، پرزور پرویز، بشرپور سجاد، فتاح زاده قاسم. اثربخشی برنامه کاهش وزن تلفیقی بر سوگیری توجه و بازداری رفتاری زنان مبتلا به چاقی. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1404; 12 (3)
سید محسن نعمتی1 
، محمد نریمانی*2 ، پرویز پرزور3 ، سجاد بشرپور4 ، قاسم فتاح زاده5
، محمد نریمانی*2 ، پرویز پرزور3 ، سجاد بشرپور4 ، قاسم فتاح زاده5
1- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ،narimani@uma.ac.ir
3- دانشیار ، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
4- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
5- دانشیار، گروه مغز و اعصاب ، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ،
3- دانشیار ، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
4- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
5- دانشیار، گروه مغز و اعصاب ، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
چکیده: (159 مشاهده)
مقدمه: چاقی یکی از معضلات رو به رشد سلامت عمومی است که نه‌تنها با پیامدهای جسمانی، بلکه با تغییرات شناختی مانند سوگیری توجه و ضعف در بازداری رفتاری همراه است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه کاهش وزن تلفیقی بر سوگیری توجه و بازداری رفتاری زنان مبتلا به چاقی صورت گرفت.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان چاق مراجعه کننده به مرکز سلامت دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1402 بود. با توجه به اینکه حداقل 15 نمونه در تحقیقات تجربی در نظر گرفته شده است، در نتیجه 30 زن چاق (15 نفر در موقعیت درمان با برنامه کاهش وزن تلفیقی به عنوان گروه آزمایش و 15 نفر در موقعیت بدون درمان به عنوان گروه کنترل) به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی با قرعهکشی در گروه آزمایش و کنترل جایگذاری شدند. گروه آزمایش به تفکیک روزانه به مدت 50 دقیقه و با تعداد جلسات 15 جلسه تحت برنامه کاهش وزن قرار گرفتند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. اعضای گروه با استفاده از نرمافزار رایانهای داتپروب و برو/نرو در مرحله پیشآزمون و پسآزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه تحلیل دادهها از نرمافزارSPSS نسخه 22 و روش تحلیل واریانس چندمتغیری برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافته‌ها: براساس نتایج بدست آمده، بعد از انجام مداخله اثربخشی برنامه کاهش وزن تلفیقی بر سوگیری توجه و بازداری رفتاری معنادار بوده و موجب کاهش آنها شده بود (p<0/05). همچنین مقدار اندازه اثر در سوگیری توجه و بازداری رفتاری به ترتیب برابر 875/0 و 773/0 بود.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، به نظر میرسد از روش فوق میتوان در برنامههای کاهش وزن و تغییر سبک زندگی و ارتقاء سلامت جامعه استفاده کرد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه کاهش وزن تلفیقی بر سوگیری توجه و بازداری رفتاری زنان مبتلا به چاقی صورت گرفت.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان چاق مراجعه کننده به مرکز سلامت دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1402 بود. با توجه به اینکه حداقل 15 نمونه در تحقیقات تجربی در نظر گرفته شده است، در نتیجه 30 زن چاق (15 نفر در موقعیت درمان با برنامه کاهش وزن تلفیقی به عنوان گروه آزمایش و 15 نفر در موقعیت بدون درمان به عنوان گروه کنترل) به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی با قرعهکشی در گروه آزمایش و کنترل جایگذاری شدند. گروه آزمایش به تفکیک روزانه به مدت 50 دقیقه و با تعداد جلسات 15 جلسه تحت برنامه کاهش وزن قرار گرفتند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. اعضای گروه با استفاده از نرمافزار رایانهای داتپروب و برو/نرو در مرحله پیشآزمون و پسآزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه تحلیل دادهها از نرمافزارSPSS نسخه 22 و روش تحلیل واریانس چندمتغیری برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافته‌ها: براساس نتایج بدست آمده، بعد از انجام مداخله اثربخشی برنامه کاهش وزن تلفیقی بر سوگیری توجه و بازداری رفتاری معنادار بوده و موجب کاهش آنها شده بود (p<0/05). همچنین مقدار اندازه اثر در سوگیری توجه و بازداری رفتاری به ترتیب برابر 875/0 و 773/0 بود.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، به نظر میرسد از روش فوق میتوان در برنامههای کاهش وزن و تغییر سبک زندگی و ارتقاء سلامت جامعه استفاده کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
