دوماهنامه علمی پژوهشی

مقدمه: توجه و حافظه از فرایندهای شناختی هستند که در امر یادگیری نقش بارزی را ایفا می‌کنند. شدت فعالیت‌های ورزشی می‌تواند نقش مهمی در عملکردهای شناختی داشته باشد.

هدف: هدف پژوهش حاضر تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی تداومی کم شدت و اینتروال پر شدت بر توجه انتخابی، حافظه فعال و کارکرد اجرایی در دانشجویان کم‌تحرک در دوران کرونا بود.

روش: این پژوهش از نوع مطالعات نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان پسر دانشگاه فنی و حرفه‌ای شیراز در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. روش نمونه‌گیری از نوع نمونه‌گیری در دسترس بود که تعداد ۵۱ نفر به‌عنوان نمونه در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از آزمون رنگ واژه استروپ و آزمون حافظه وکسلر بزرگسالان استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.

یافته­‌ها: نتایج حاکی از تفاوت معنادار میان میانگین‌های پس‌آزمون در گروه آزمایش و کنترل بود؛ بدین معنی که تمرینات تداومی کم‌شدت می‌تواند میزان توجه انتخابی (89/0=Eta،001/0=P،40/58=F)، حافظه فعال (75/0=Eta،003/0=P، 89/36=F) و کارکرد اجرایی (94/0=Eta،001/0=P، 66/62=F) را در دانشجویان کم‌تحرک بهبود بخشد (05/0p<).

نتیجه­‌گیری: نتایج نشان داد که تمرینات تداومی کم‌شدت میزان توجه انتخابی، حافظه فعال و کارکرد اجرایی را در دانشجویان کم‌تحرک بهبود می‌بخشد؛ بنابراین، فعالیت تداومی کم‌شدت در مقایسه با فعالیت اینتروال پرشدت، مؤثرترین فعالیت ورزشی در بهبود عملکردهای شناختی است.