دوماهنامه علمی پژوهشی

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری زناشویی و کاهش خشونت خانگی علیه زنان بود.

روش: مطالعه حاضر یک تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون بود که با حضور 91 نفر از زنان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهر اردبیل در سال 1394 انجام شد. نمونه‏های پژوهش به صورت نمونه‏گیری تصادفی آسان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه سازگاری زناشویی و پرسشنامه دموگرافیک بود. مداخله آموزشی در 3 جلسه 120 دقیقه‏ای با روش بحث گروهی و توزیع جزوه آموزشی برگزار شد. 45 روز بعد از مداخله آموزشی، پس‏آزمون برگزار گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و روش آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته‏ها نشان داد میانگین نمره سازگاری زناشویی قبل آموزش از 29/5 به 664/6 بعد از مداخله آموزشی تغییر نمود، بدین معنی که آموزش اثر معنی داری بر سازگاری زناشویی واحدهای مورد پژوهش داشت. همچنین یافته‏ها نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی تأثیر معنی‏داری بر افزایش سازگاری زناشویی دارد(001/0>P). همچنین ارتباط بین آموزش مهارتهای زندگی و سازگاری زناشویی پس از مداخله آموزشی معنی‏دار بود. ارتباط بین میزان خشونت نیز قبل از مداخله آموزشی نسبت به بعد از مداخله معنی‏دار بود.

نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی بر افزایش سازگاری و کاهش خشونت علیه زنان موثر است.