دوماهنامه علمی پژوهشی

هدف: هدف پژوهش حاضر، اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی دبیران زن دبیرستان های شهرستان میانه در سال تحصیلی 91-1390 بود.

 روش:در این پژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شده است. برای این منظور پس از نمونه گیری از جامعه آماری 200 نفره دبیران، تعداد 60 نفر از دبیران زن دبیرستانها به شیوه ی در دسترس انتخاب و از این تعداد 30 نفر در گروه آزمایش و 30 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. روش معنادرمانی گروهی طی هشت جلسه هر هفته دو جلسه برای گروه آزمایش اجراشد و به گروه کنترل ، آموزشی داده نشد. همه آزمودنی‌ها قبل از آغاز آموزش و پس از آن، آزمون امید به زندگی میلر را پر کردند. در مرحله بعد جهت سنجش ماندگاری آموزش های داده شده پس از 1 ماه آزمون پیگیری امید به زندگی اجرا گردید . برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس دوطرفه همبسته استفاده شد.

یافته ها: نتایج تحلیل واریانس نشان می‌دهد که میزان امید به زندگی در مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنی‌داری دارد p<0. 001) (. همچنین پس از اجرای جلسات، پیگیری با فاصله ی یک ماه ، سودمندی معنادرمانی گروهی را نشان داد.

 نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که می توان از روش معنادرمانی گروهی به عنوان روشی مستقل ویا در کنار سایر درمان ها در جهت افزایش امید به زندگی استفاده کرد.