دوماهنامه علمی پژوهشی

چکیده: هدف: یکی از تاثیرگذارترین هیجان های فطری خشم است که بر سلامت جسمی و روحی فرد تاثیر می گذارد. پژوهش ها نشان داده اند که خشم مزمن و مستمر و شیوه های بیان و کنترل آن بر سیر اختلال های خلقی و اضطرابی و نیز درمان آن ها تاثیر منفی به جا می گذارد. هدف این مطالعه تعیین میزان بروز و کنترل خشم در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان بود. روش:این مطالعه از نوع توصیفی می باشد. جامعه آماری شامل 410 نفر (207 پسر و 203 دختر) بودکه با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خشم صفت- حالت اسپیلبرگر2 بود. داده ها با استفاده از نرم افزارSpss18 وآزمونMann-whitney Ucorrelation, وآمار توصیفی، مورد تجزیه و تحلیل صورت گرفت. یافته ها: خشم درونی و کنترل خشم به ترتیب با میانگین 29/3±43/17 و 62/4±01/22 بالاترین میانگین ها را به خود اختصاص داده بودند. نتیجه‌گیری:ارتباط معناداری بین بروز خشم و جنسیت یافت نشد، اما کنترل خشم درونی و بیرونی با جنسیت رابطه معنا داری دارد