 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Aghajani S,  Abedi S,  Hoseyni A. Comparison of the effectiveness of play therapy and laughter therapy in Catarria (laughter yoga) on generalized anxiety in children aged 6-12 years.  Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2021; 8 (1) :74-87
URL: 
http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1039-fa.html   
                    
                    آقاجانی سیف الله،  عابدی سمیه،  حسینی اعظم. مقایسه اثربخشی دو روش بازی درمانی و خنده درمانی کاتاریا (یوگای خنده) بر اضطراب تعمیم یافته کودکان 12-6 سال.  مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1400; 8 (1) :74-87
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-1039-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران 
 2- دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، s.abedi@uma.ac.ir
 3- کارشناس روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور شاهرود، شاهرود، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (4612 مشاهده)
                    
                    
                    مقدمه: اضطراب در کودکان به دلیل عدم رشد شناختی دیر تشخیص داده میشود و بر عملکردهای اجتماعی، تحصیلی، عاطفی تأثیر گذاشته و در صورت عدم درمان به موقع بر مراحل دیگر زندگی اثر میگذارد.
 هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازی درمانی و خنده درمانی بر اضطراب کودکان بود.
روش: پژوهش از نوع شبه آزمایشی به همراه پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کودکان ۶ تا ۱۲ ساله مراجعه کننده به کلینیکهای روان شناسی و روانپزشکی شهرستان شاهرود در سال ۱۳۹۸ بودند که تشخیص اضطراب تعمیم یافته دریافت نمودند. ۴۵ نفر به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در سه گروه بازی درمانی، خنده درمانی و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (SCAS) بود. همچنین برای تحلیل آماری از نرم افزار ۲۲ spss و روش تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس نمرات اضطراب نشان داد که در سطح معنیداری ۰/۰۱ تفاوت معنیدار بین سه گروه وجود دارد. (۱۶/۷۰=F). آزمون تعقیبی شفه نیز نشان داد که بین بازی درمانی و خنده درمانی تفاوت معنیدار در کاهش اضطراب وجود ندارد، در حالی که بین گروه کنترل با خنده درمانی (۱۴/۱۳) و نیز با بازی درمانی (۱۸/۴۰) تفاوت معنیدار در سطح ۰/۰۰۱ وجود دارد ؛یعنی خنده درمانی و بازی درمانی در گروههای آزمایش باعث کاهش اضطراب شده است؛ ولی در گروه کنترل تغییری در میزان اضطراب مشاهده نشده است.
نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت که بازی درمانی و خنده درمانی، اضطراب تعمیم یافته کودکان را کاهش میدهد؛ ولی بین میزان اثربخشی دو روش درمانی فوق تفاوتی وجود ندارد.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
تخصصي  دریافت: 1399/9/11 | پذیرش: 1399/11/28 | انتشار: 1400/1/21