دوره 7، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1399 )                   جلد 7 شماره 1 صفحات 29-15 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشیار، گروه پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج ، ایران
2- فوق لیسانس تکنولوژی آموزشی، معاونت آموزشی، آموزش مداوم، دانشگاه علوم پزشکی کردستان،سنندج، ایران
3- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
4- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران ، far.khanpour@gmail.com
چکیده:   (4799 مشاهده)
مقدمه:شخصیت تأثیرات پایداری بر روابط زناشویی دارد و برخی از ویژگی­های شخصیتی تنش­‌ها و تعارضات را بین زوجین افزایش می‌­دهد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ای میزان اختلال شخصیت در زوجین متقاضی طلاق و زوجین غیر متقاضیان طلاق شهرستان سنندج انجام شد.
روش: مطالعه حاضر علی مقایسه‌ای بوده و جامعه مورد مطالعه زوجین متقاضی و غیر متقاضی طلاق می‌باشند. ۵۵ نفر متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاور به روش نمونه­‌گیری در دسترس و ۵۵ غیر متقاضی طلاق به روش نمونه­‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای در سال ۱۳۹۷ انتخاب شدند و پرسشنامه میلون III را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۱ SPSS و با آزمون آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه ‌و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در بین زوجین متقاضی طلاق و زوجین غیر متقاضی طلاق مقیاس‌های بدنمایی، افشاگری، مطلوبیت، اسکیزوئید، دوری گزین، افسردگی، وابسته، نمایشی، خودشیفته، منفی­‌گرا، خودآزار، اسکیزوتایپال، مرزی، اختلال اضطرابی، افسرده خویی، استرس پس از ضربه، اختلال تفکر، افسردگی اساسی و اختلال هذیانی تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰/۰۵p<)؛ اما در مقیاس‌های الگوی ضداجتماعی، دیگرآزاری، وسواسی، پارانوئید، شبه جسمی، مانیک، وابستگی به الکل و وابستگی به دارو تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت اختلال شخصیت در متقاضیان طلاق و بالا بودن آمار طلاق در جامعه، آموزش و نمایش روان‌شناختی برای بالا بردن آگاهی و کاهش آمار طلاق ضروری می‌نماید.
متن کامل [PDF 724 kb]   (4210 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/10/17 | پذیرش: 1398/12/7 | انتشار: 1399/1/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.