دوره 7، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1399 )                   جلد 7 شماره 1 صفحات 42-30 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.52547/shenakht.7.1.30
‎ 20.1001.1.25886657.1399.7.1.3.0

XML English Abstract Print

مقایسه سبک‌های دل‌بستگی و ناگویی هیجانی بین اقدام کنندگان به خودکشی و افراد گروه کنترل
مریم قربانی* 1، مریم نجفی2
1- استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، ma.najafi20016@gmail.com
2- کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده:   (2869 مشاهده)
مقدمه: خودکشی را می‌توان به عنوان اقدامی آگاهانه در خودآزاری تعریف نمود که به مرگ منتهی می‌گردد.
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه سبک‌های دل‌بستگی و ناگویی هیجانی در بیماران اقدام کننده به خودکشی و افراد بهنجار است.
روش: به همین منظور، در یک مطالعه علی مقایسه‌ای از بین کلیه افراد اقدام کننده به خودکشی و افراد عادی شهرستان گنبد، به روش نمونه‌گیری در دسترس، تعداد ۵۰ نفر از افراد اقدام کننده و تعداد ۵۰ نفر افراد بهنجار انتخاب شده و پرسشنامه سبک‌های دل‌بستگی هازن و شیور و ناگویی هیجانی تورنتو را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و در نرم‌افزار ۱۸ SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در بعد دشواری در تنظیم هیجانات در ناگویی هیجانی تفاوت بین دو گروه معنادار است. همچنین تفاوت بین سبک دل‌بستگی اجتنابی و ایمن در دو گروه معنادار (۰/۰۵>p) است.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها می‌توان بیان کرد نقص در بیان و تشخیص احساسات در رفتارهای پرخطر از جمله خودکشی مؤثر باشد. ارتباط نادرست بین فراخوان و ارزیابی محرک هیجانی، منجر به نقص در پردازش اطلاعات هیجانی می‌شود. به نظر می‌رسد در خودکشی عوامل بین فردی و ویژگی‌های هیجانی نقش دارند که در برنامه ریزی جهت پیشگیری و درمان باید به آن‌ها توجه نمود.
واژه‌های کلیدی: سبک‌های دل‌بستگی، ناگویی هیجانی، خودکشی
متن کامل [PDF 601 kb]   (2147 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/9/2 | پذیرش: 1398/12/19 | انتشار: 1399/1/10
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.