دوماهنامه علمی پژوهشی

مقدمه: پژوهش حاضر نقش پیش ­بینی­ کنندگی بی­نظمی هیجانی، عدم تحمل بلاتکلیفی، اجتناب تجربه­ گرایانه و افکار تکرار شونده منفی را در کمال­گرایی مثبت و منفی، بررسی می­کند. روش: در یک طرح پژوهش مقطعی، 412 دانشجوی کارشناسی دانشگاه تهران، علامه­ طباطبایی و خوارزمی با استفاده از نمونه­ گیری در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. این دانشجویان مقیاس کمال­گرایی مثبت و منفی (PANP)، پرسشنامه افکار تکرار شونده منفی (RNTQ)، مقیاس مشکل در تنظیم هیجان (DERS)، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS) و پرسشنامه اجتناب تجربه­ گرایانه (MEAQ) را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده­ ها با روش همبستگی پیرسون و  رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته­ ها: تمام متغیرهای پژوهش به غیر از اجتناب تجربه گرایانه به طور معنی­ داری با کمال­گرایی مثبت و منفی ارتباط داشتند. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد مدل پیش­ بینی کمال­گرایی مثبت به ترتیب شامل بی­نظمی هیجانی، عدم تحمل بلاتکلیفی و افکار تکرار شونده منفی است و مدل پیش­ بینی کمال­گرایی منفی به ترتیب شامل عدم تحمل بلاتکلیفی، افکار تکرار شونده منفی و بی­نظمی هیجانی است.  این متغیرها به طور کلی قادر به پیش ­بینی 11/5 درصد از کمال­گرایی مثبت، 44/4 درصد از کمال­گرایی منفی هستند. نتیجه­ گیری: کمال­گرایی مثبت و منفی  دو مدل ساختاری متفاوتی هستند که  سازوکارهای شناختی، هیجانی و رفتاری دارند.