دوره 10، شماره 4 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1402 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 160-147 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، پردیس بین المللی ارس، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، Fnosrati@ut.ac.ir
3- استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
4- استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (434 مشاهده)
مقدمه: جدایی بین زوجین یکی از ویژگی‌های پیوندهای زناشویی است. پس از جدایی برای زوجین شرایطی متفاوت و آمیخته با تنش شکل می‌گیرد که ممکن است برای زنان کمی شدیدتر باشد. شناخت عوامل تعدیل کننده این شرایط می‌تواند به مدیریت این دوران کمک شایانی نماید.
هدف: این پژوهش با هدف تبیین فرایند شکل‌­گیری امنیت­ روانی زنان مطلقه به روش کیفی انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر کیفی و به شیوه پدیدارشناسی انجام شد. جامعه­ آماری زنان مطلقه شهرستان الشتر در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود، که حداقل شش ماه و حداکثر ۴ سال از طلاق آن­‌ها گذشته باشد. تعداد ۱۸ نفر به روش نمونه‌­گیری هدفمند انتخاب و از مصاحبه نیمه­‌ساختاریافته جهت ­گردآوری داده‌­ها استفاده شد. به منظور تسهیل در فرآیند کدگذاری و تحلیل­ از نرم‌­افزار مکس‌­کیودی‌ای استفاده شد.
یافته‌­ها: مطابق یافته‌ها عوامل تاثیرگذار در شکل­‌گیری امنیت روانی زنان مطلقه عبارتند از: الف) عوامل زمینه­‌ساز ب) عوامل آشکارساز ج) عوامل تدوام‌­بخش د) عوامل تثبیت کننده که در مجموع این عوامل باعث ایجاد تاثیرات بدنی و جسمی، تاثیرات روانی و خلقی، تاثیرات شناختی و تاثیرات رفتاری شده که زمینه ایجاد امنیت روانی در زنان مطلقه را ایجاد می‌کند.
نتیجه‌­گیری: امنیت روانی در زنان مطلقه یک متغیر چند بعدی است و عوامل متعددی در فرایند شکل­‌گیری این فرایند نقش دارند. شناسایی این عوامل در محیط‌ها، فرهنگ‌ها و جوامع مختلف می‌تواند متفاوت باشد که می‌توان با شناخت آن‌ها اقدامات لازم و موثر در راستای بهبود و ارتقای امنیت روانی زنان مطلقه را تنظیم و ایجاد نمود.
واژه‌های کلیدی: امنیت روانی، طلاق، کیفی
متن کامل [PDF 619 kb]   (151 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/11/18 | پذیرش: 1402/4/14 | انتشار: 1402/6/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.