دوره 10، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1402 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 74-59 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
2- دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران ، Fhamidi@sru.ac.ir
3- استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
چکیده:   (712 مشاهده)
مقدمه: میزان رضایتمندی از زندگی زوجین بسیار مهم است و به‌نوعی تداوم و بقای زندگی زناشویی به آن مرتبط است؛ و این مسئله در زندگی زوجین خانواده ترکیبی شکل و گونه‌ای دیگر پیدا می­‌کند.
هدف: هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی مفهومی تبیین رضایت زناشویی در زوجین خانواده ترکیبی ایرانی با استفاده از رویکرد داده بنیاد بود.
روش: این پژوهش با رویکرد کیفی و روش داده بنیاد انجام شد. جامعه آماری شامل همه زوجین خانواده ترکیبی ساکن شهر مشهد در سال ۱۴۰۱ بود، تعداد ۲۱ زوج به صورت نمونه‌گیری هدفمند و داوطلبانه جهت مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته انتخاب و مصاحبه‌ها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. تجزیه و تحلیل داده‌ها به روش اشتراوس و کوربین انجام شد.
یافته‌­ها: در مدل پارادایمی پانزده مقوله در قالب ابعاد شش‌گانه، شامل شرایط علی (نحوه و انگیزه ازدواج، سلامت جسمانی و روانی، تعهد، رضایت جنسی، نقش‌پذیری، عوامل عاطفی، ویژگی طبعی، عوامل رفتاری، ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری- تربیتی فرزندان)، مقوله محوری (مهارت‌های ارتباطی)، مقوله راهبردی (قانونمندی در زندگی)، شرایط زمینه‌ای (عوامل- دموگرافیک)، شرایط مداخله‌گر (نیازهای اقتصادی و مالی، فرا خانوادگی، مشارکت) و پیامد (فردی و اجتماعی) حاصل شد.
نتیجه­‌گیری: نتایج نشان داد مهارت‌های ارتباطی، قانونمندی زندگی، سلامت جسمانی و روانی، تعهد، رضایت جنسی، نیازهای مالی، عوامل شناختی- رفتاری، ویژگی‌های شخصیتی و تربیت فرزندان با رضایت زناشویی زوجین خانواده ترکیبی مرتبط بود؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود در مشاوره‌های قبل و حین ازدواج مجدد زوجین دارای فرزند و نیز برنامه غنی‌سازی زندگی این زوجین استفاده شود.
متن کامل [PDF 720 kb]   (327 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/9/6 | پذیرش: 1401/11/18 | انتشار: 1402/1/5

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.