دوره 9، شماره 4 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1401 )                   جلد 9 شماره 4 صفحات 169-153 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناس ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران ، A.hemmati@uok.ac.ir
چکیده:   (1186 مشاهده)
مقدمه: براساس تحقیقات قبلی، خلق فرد بر توجه انتخابی و حافظه کاذب تأثیر دارد؛ اما پاسخ به این پرسش که کدام نوع خلق (منفی یا مثبت) و در کدام موقعیت هیجانی (منفی یا مثبت) بیشترین حافظه کاذب را ایجاد می‌کند، پژوهش‌های بیشتری می‌طلبد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف مشخص کردن میزان و نحوه­ی تأثیر القای خلق و بار هیجانی موقعیتی بر حافظه کاذب مبتنی بر پارادایم اطلاعات غلط؛ با تأکید بر کنترل فاکتورهای شناختی و عاطفی انجام شد.
روش: پژوهش با طرح نیمه آزمایشی بلوکی انجام گرفت. از میان دانشجویان سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ دانشگاه کردستان، با روش فراخوان و داوطلبانه، ۹۰ آزمودنی (۴۵ نفر دختر) با دامنه سنی ۱۸ تا ۳۳ سال انتخاب شدند. برای جمع‌­آوری داده‌‌ها از تکالیف شناختی استروپ، کاوش نقطه، ان‌بک و پارادایم اطلاعات غلط و پرسشنامه­­‌های افسردگی- اضطراب- استرس (
DASS-۲۱) و حالات عاطفی مثبت و منفی (PANAS) استفاده شد. از طریق نسخه ۲۴ نرم‌افزار SPSS و با روش‌های کروسکال-والیس یک راهه و دوراهه و یو من-ویتنی، داده‌ها تحلیل شدند.
یافته‌ها: بار هیجانی منفی تکلیف باعث ایجاد بیشترین میزان حافظه کاذب (۰/۰۰۱=
p) و بار هیجانی مثبت و بدون بار هیجانی باعث کمترین میزان حافظه کاذب (۰/۰۰۱=p) شدند. نوع القای خلق تأثیری در میزان حافظه­ کاذب نداشت (۰/۵۷۸=p). بیشترین حافظه کاذب در همراه ‌شدن القای خلق منفی و بار هیجانی منفی تکلیف ایجاد شد و کمترین حافظه کاذب با همراه شدن القای خلق مثبت و تکلیف بدون بار هیجانی به وجود آمد (۰/۰۱۹=p).
نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد که تأثیر بار هیجانی تکلیف در ایجاد حافظه کاذب بیشتر از القای خلق است. پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های آتی، تأثیر بار هیجانی تکلیف و القای خلق بر حافظه کاذب (در دو مرحله رمزگردانی و بازیابی) در سطوح مختلف انگیختگی نیز بررسی شود. بعلاوه نتایج این پژوهش جهت تعیین کاربردپذیری در محیط‌های قضایی و بالینی نیز بررسی شوند.
متن کامل [PDF 648 kb]   (640 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/1/31 | پذیرش: 1401/6/23 | انتشار: 1401/7/2

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.