پژوهش‌های انجام شده درباره نظریه دلبستگی، بیان‌گر اهمیت آن در ابعاد متعددی از زندگی افراد می‌باشد. بر طبق این نظریه تأثیر کیفیت دلبستگی در تمامی گستره‌ی زندگی تداوم دارد و تبیین‌کننده تفاوت‌های فردی در زمینه‌ی روش‌های مقابله با استرس می‌باشد. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط سبک‌های دلبستگی با روش‌های مقابله با فشار روانی است. نمونه پژوهش شامل 400 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های کاشان در سال تحصیلی 92-1391 بود. نمونه‌گیری در مرحله اول به روش خوشه‌ای و در مرحله بعد به صورت طبقه‌ای انجام گرفت. ابزارهای اندازه‌گیری عبارت بوده‌اند از پرسش‌نامه سبک‌های دلبستگی هازن و شاور(1987) و مقیاس سبک‌های مقابله اندلر و پارکر (1990).برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های توصیفی، ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون به روش همزمان و آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که دو سبک دلبستگی ایمن و ناایمن دوسوگرا می‌توانند واریانس سبک مقابله مسأله‌مدار و هیجان‌مدار را به صورت معنادار پیش‌بینی کنند. به عبارت دیگر افراد با سبک دلبستگی ایمن بیشتر از سبک مقابله مسأله‌مدار استفاده می-کنند. در بررسی روابط سه سبک دلبستگی در دانشجویان دختر و پسر، نتایج نشان‌دهنده تفاوت معنادار در سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا است. اما در استفاده از سبک‌های مقابله تفاوتی درجنسیت مشاهده نشد.در تبیین نتایج بر اهمیت شکل‌گیری دلبستگی در دوران رشد و تحول و تأثیرات آن در بزرگسالی تأکید شده است. لذا می‌توان با ایجاد دلبستگی ایمن در دانشجویان و به دنبال آن استفاده درست از سبک-های مقابله در شرایط پر استرس زندگی، قدم‌های مهمی را در جهت موفقیت جوانان به خصوص قشر دانشجوی کشور برداشت.