دوره 8، شماره 6 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )
جلد 8 شماره 6 صفحات 137-125 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، گروه ریاضی و آمار، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران
چکیده: (709 مشاهده)
مقدمه: آموزش مبتنی بر مغز، مشارکت هدفمند راهبردهایی است که در زمینه عملکرد مغز در متن آموزش اعمال می‌شود و سبب اثرگذاری بر یادگیری می‌شود.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ریاضی به روش مغز محور بر اهمال‌کاری تحصیلی، درک مطلب و سرعت یادگیری دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی انجام شد.
روش: این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی شهر گرگان در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند که ۳۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) جایگزین شدند. جمع‌آوری اطلاعات براساس مقیاس اهمال‌کاری تحصیلی (سولومون و راث بلوم، ۱۹۸۴)، آزمون درک مطلب محقق ساخته و زمان‌سنج صورت گرفت و گروه آزمایش، آموزش مبتنی بر مغز را دریافت نمودند. دادهها از طریق آزمون کوواریانس چند متغیری (مانکووا) با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که آموزش ریاضی به روش مغز محور موجب کاهش اهمال‌کاری تحصیلی (۰/۰۱>P، ۱۸۴/۹۲۴=F)؛ افزایش درک مطلب (۰/۰۱>P، ۸۰/۵۰۴=F) و سرعت یادگیری (۰/۰۱>P، ۱۶۵/۵۵۹=F) در دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی می‌شود.
نتیجه‌گیری: از آنجایی‌که آموزش ریاضی به روش مغز محور بر اهمال‌کاری تحصیلی، درک مطلب و سرعت یادگیری دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی تأثیرگذار بود، پیشنهاد می‌گردد برای پیشرفت دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی، آموزش مغز محور برای کلاس‌های عادی و کودکان دارای ناتوانی‌های یادگیری در برنامه‌های آموزشی گنجانده شود.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ریاضی به روش مغز محور بر اهمال‌کاری تحصیلی، درک مطلب و سرعت یادگیری دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی انجام شد.
روش: این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی شهر گرگان در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند که ۳۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) جایگزین شدند. جمع‌آوری اطلاعات براساس مقیاس اهمال‌کاری تحصیلی (سولومون و راث بلوم، ۱۹۸۴)، آزمون درک مطلب محقق ساخته و زمان‌سنج صورت گرفت و گروه آزمایش، آموزش مبتنی بر مغز را دریافت نمودند. دادهها از طریق آزمون کوواریانس چند متغیری (مانکووا) با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که آموزش ریاضی به روش مغز محور موجب کاهش اهمال‌کاری تحصیلی (۰/۰۱>P، ۱۸۴/۹۲۴=F)؛ افزایش درک مطلب (۰/۰۱>P، ۸۰/۵۰۴=F) و سرعت یادگیری (۰/۰۱>P، ۱۶۵/۵۵۹=F) در دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی می‌شود.
نتیجه‌گیری: از آنجایی‌که آموزش ریاضی به روش مغز محور بر اهمال‌کاری تحصیلی، درک مطلب و سرعت یادگیری دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی تأثیرگذار بود، پیشنهاد می‌گردد برای پیشرفت دانشآموزان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی، آموزش مغز محور برای کلاس‌های عادی و کودکان دارای ناتوانی‌های یادگیری در برنامه‌های آموزشی گنجانده شود.
واژه‌های کلیدی: آموزش ریاضی به روش مغز محور، اهمال‌کاری تحصیلی، درک مطلب، سرعت یادگیری، اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |