دوره 9، شماره 2 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1401 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 91-76 |
برگشت به فهرست نسخه ها
زهره نادری1 
، فرامرز سهرابی* 2، احمد برجعلی3 ، علی دلاور4
، فرامرز سهرابی* 2، احمد برجعلی3 ، علی دلاور4
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران ، Sohrabi@atu.ac.ir
3- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
4- استاد، گروه سنجش و اندازه‌گیری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران ، Sohrabi@atu.ac.ir
3- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
4- استاد، گروه سنجش و اندازه‌گیری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده: (1392 مشاهده)
مقدمه: اضطراب و مشکلات مرتبط با آن شایع‌ترین شکل مشکلات در کودکان است که با پیامدهای منفی متعددی همراه است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین و اعتباریابی بسته مداخله روانی حرکتی و اثربخشی آن بر اضطراب، حافظه‌کاری و توجه در دانش‌آموزان دختر مضطرب انجام شد.
روش: مطالعه حاضر طی دو مرحله انجام شد ابتدا بسته مداخله روانی حرکتی تدوین و برای اعتباریابی آن از اعتبار محتوایی استفاده شد. سپس، از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر ابتدایی منطقه ۶ تهران در سال ۱۴۰۰ بودند. از میان آن‌ها ۴۰ نفر به روش هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. مداخله روانی حرکتی در قالب ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه اضطراب آشکار، آزمون استروپ، فراخنای ارقام وکسلر و آزمون حافظه دیداری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد برنامه مداخله‌ای اعتبار محتوایی لازم را دارد و بسته مداخله توانست اضطراب را به طور معناداری کاهش دهد (P<۰/۰۰۱, F=۲۲۴/۲۸) و باعث بهبود حافظه‌کاری (P<۰/۰۰۱, F=۲۴/۲۵) و توجه (P<۰/۰۰۱, F=۹/۶۷) شود و تأثیر آن تا مرحله پیگیری ماندگار بود.
نتیجه‌گیری: درمان روانی حرکتی موجب بهبود اضطراب، توجه و حافظه‌کاری می‌شود؛ بنابراین می‌تواند به‌عنوان برنامه‌ای روا و کارآمد در مدیریت اضطراب و بهبود کارکردهای شناختی دانش‌آموزان مورد استفاده قرار گیرد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین و اعتباریابی بسته مداخله روانی حرکتی و اثربخشی آن بر اضطراب، حافظه‌کاری و توجه در دانش‌آموزان دختر مضطرب انجام شد.
روش: مطالعه حاضر طی دو مرحله انجام شد ابتدا بسته مداخله روانی حرکتی تدوین و برای اعتباریابی آن از اعتبار محتوایی استفاده شد. سپس، از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر ابتدایی منطقه ۶ تهران در سال ۱۴۰۰ بودند. از میان آن‌ها ۴۰ نفر به روش هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. مداخله روانی حرکتی در قالب ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه اضطراب آشکار، آزمون استروپ، فراخنای ارقام وکسلر و آزمون حافظه دیداری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد برنامه مداخله‌ای اعتبار محتوایی لازم را دارد و بسته مداخله توانست اضطراب را به طور معناداری کاهش دهد (P<۰/۰۰۱, F=۲۲۴/۲۸) و باعث بهبود حافظه‌کاری (P<۰/۰۰۱, F=۲۴/۲۵) و توجه (P<۰/۰۰۱, F=۹/۶۷) شود و تأثیر آن تا مرحله پیگیری ماندگار بود.
نتیجه‌گیری: درمان روانی حرکتی موجب بهبود اضطراب، توجه و حافظه‌کاری می‌شود؛ بنابراین می‌تواند به‌عنوان برنامه‌ای روا و کارآمد در مدیریت اضطراب و بهبود کارکردهای شناختی دانش‌آموزان مورد استفاده قرار گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |