دوره 8، شماره 5 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )                   جلد 8 شماره 5 صفحات 139-126 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکترای تخصصی، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، واحد علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ، moheb@ iaut.ac.ir
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
4- استاد، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده:   (2262 مشاهده)
مقدمه: خودکشی یکی از دغدغه­‌های اصلی بهداشت عمومی در سراسر جهان است که دارای پیامدهای منفی بی­شماری برای فرد و جامعه است.
هدف: این پژوهش با هدف مدل­‌یابی معادلات ساختاری عوامل خطر خودکشی براساس نظریه سه مرحله‌ای خودکشی در افراد با اختلال­‌های هیجانی انجام گرفت.
روش: این مطالعه توصیفی به روش مدل­‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد مراجعه­‌کننده با اختلال­‌های هیجانی به درمانگاه‌­های سرپایی روانپزشکی مرکز آموزشی درمانی رازی تبریز در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. تعداد ۲۰۵ نفر از مراجعین با اختلال­‌های هیجانی به شیوه نمونه‌­گیری هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامه­‌های ایده پردازی خودکشی (
STS)، اقدام به خودکشی (SAS)، ظرفیت خودکشی (SCS) و انگیزه اقدام به خودکشی (IMSA) پاسخ دادند. داده‌­ها با استفاده از آزمون­‌های همبستگی پیرسون، SPSS نسخه ۲۳ و مدل­‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شد.
یافته‌­ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد بین درد، ناامیدی، احساس تعلق و ظرفیت خودکشی با افکار خودکشی و اقدام به خودکشی رابطه معنی­‌داری وجود داشت (۰/۰۵>
P). نتایج حاصل از مدل­‌یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد که اثر غیرمستقیم ناامیدی (۰/۲۳۴) و تعلق پذیری کم (۰/۰۴۸) بر ایده خودکشی از طریق ظرفیت خودکشی معنی­‌دار بود. نتایج نشان داد اثر غیر مستقیم ناامیدی (۰/۵۸۶) و تعلق پذیری کم (۰/۱۲۱) بر اقدام برای خودکشی از طریق ظرفیت خودکشی معنی­‌دار بود.
نتیجه­‌گیری: استفاده از این مدل می­‌تواند در تشخیص و اقدام سریع در تمایز افرادی که فقط ایده خودکشی دارند و یا اینکه در معرض اقدام به خودکشی هستند، سودمند واقع شود.
متن کامل [PDF 837 kb]   (2643 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/5/9 | پذیرش: 1400/8/5 | انتشار: 1400/9/6

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.