1- کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران ، ahmad.ashouri@gmail.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
4- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (2218 مشاهده)
مقدمه: اهمالکاری تصمیمگیری الگویی ناسازگارانه برای به تعویق انداختن، هنگام روبهرو شدن با تعارضات و انتخابهاست.
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ترس از شکست، خود شفقت ورزی و عدم تحمل بلاتکلیفی در پیشبینی اهمالکاری تصمیمگیری دانشجویان بود.
روش: این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری شامل دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در شهر تهران در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند. شرکتکنندگان ۴۴۰ نفر از دانشجویان بودند که با رضایت آگاهانه و به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامههای اهمالکاری تصمیمگیری، ترس از شکست، خود شفقت ورزی و عدم تحمل بلاتکلیفی را تکمیل نمودند. مراحل آماری با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ انجام شد و دادهها با استفاده از روش آماری همبستگی متعارف و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل همبستگی متعارف نشان داد که بین متغیرهای اهمالکاری تصمیمگیری با ترس از شکست، خود شفقتورزی و عدم تحمل بلاتکلیفی دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد (۰/۰۰۱>P). همچنین، براساس نتایج تحلیل رگرسیون، ۳۲ درصد از واریانس متغیر اهمالکاری تصمیمگیری به کمک متغیرهای پیشبین (ترس از شکست، خود شفقت ورزی و عدم تحمل بلاتکلیفی) قابل پیشبینی است.
نتیجهگیری: با توجه به نقش اهمالکاری در تصمیمگیری در اتلاف وقت، عملکرد ضعیف و افزایش استرس و تأثیر ترس از شکست، خود شفقت ورزی و عدم تحمل بلاتکلیفی بر اهمالکاری تصمیمگیری لازم است توجه بیشتری به این موضوع گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/4/6 | پذیرش: 1400/6/21 | انتشار: 1400/7/6