دوره 8، شماره 2 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 99-88 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حسنا وفاپور1 
، جهانگیر کرمی* 2، خدامراد مومنی3
، جهانگیر کرمی* 2، خدامراد مومنی3
1- کارشناس ارشد روانشناسی،گروه روانشناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران ،j.karami@razi.ac.ir
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران ،
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده: (7238 مشاهده)
مقدمه: خودکشی یکی از معضلات بهداشت روانی و سومین علت مرگ و میر در بین نوجوانان است.
هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش اجتناب تجربی، دشواری تنظیم هیجان و نگرانی از تصویر بدنی در پیش‌بینی احتمال خودکشی در دختران نوجوان بود.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دختران نوجوان شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۸ بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس و با استناد به جدول مورگان تعداد ۳۵۰ نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودکشی در نوجوانان، پرسشنامه اجتناب تجربی بوند و همکاران، مقیاس دشواری تنظیم هیجان گراتز و رومئر و پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی لیلتون بود که همه پرسشنامه‌ها دارای اعتبار و پایایی بوده‌اند. به منظور تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش هم‌زمان استفاده شد که نهایتاً داده‌ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که اجتناب تجربی، مؤلفه‌های دشواری تنظیم هیجان (بجز فقدان آگاهی هیجانی)، نگرانی از تصویر بدنی بر احتمال خودکشی تأثیر معناداری دارند (۰/۰۰۱<P). همچنین نتایج تحلیل بیانگر آن بود که متغیرهای پیش‌بین با هم دقیقاً می‌توانند ۲۷/۷ درصد احتمال خودکشی را تبیین کنند.
نتیجه‌گیری: احتمال خودکشی در دختران نوجوان، توسط متغیرهای اجتناب تجربی، دشواری تنظیم هیجان و نگرانی از تصویر بدنی قابل پیش‌بینی است، بنابراین پیشنهاد می‌شود که روانشناسان و مشاوران جهت کاهش احتمال خودکشی نوجوانان نقش اجتناب تجربی، دشواری تنظیم هیجان و نگرانی از تصویر بدنی را مورد توجه قرار دهند.
هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش اجتناب تجربی، دشواری تنظیم هیجان و نگرانی از تصویر بدنی در پیش‌بینی احتمال خودکشی در دختران نوجوان بود.
روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دختران نوجوان شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۸ بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس و با استناد به جدول مورگان تعداد ۳۵۰ نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودکشی در نوجوانان، پرسشنامه اجتناب تجربی بوند و همکاران، مقیاس دشواری تنظیم هیجان گراتز و رومئر و پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی لیلتون بود که همه پرسشنامه‌ها دارای اعتبار و پایایی بوده‌اند. به منظور تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش هم‌زمان استفاده شد که نهایتاً داده‌ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که اجتناب تجربی، مؤلفه‌های دشواری تنظیم هیجان (بجز فقدان آگاهی هیجانی)، نگرانی از تصویر بدنی بر احتمال خودکشی تأثیر معناداری دارند (۰/۰۰۱<P). همچنین نتایج تحلیل بیانگر آن بود که متغیرهای پیش‌بین با هم دقیقاً می‌توانند ۲۷/۷ درصد احتمال خودکشی را تبیین کنند.
نتیجه‌گیری: احتمال خودکشی در دختران نوجوان، توسط متغیرهای اجتناب تجربی، دشواری تنظیم هیجان و نگرانی از تصویر بدنی قابل پیش‌بینی است، بنابراین پیشنهاد می‌شود که روانشناسان و مشاوران جهت کاهش احتمال خودکشی نوجوانان نقش اجتناب تجربی، دشواری تنظیم هیجان و نگرانی از تصویر بدنی را مورد توجه قرار دهند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |