دوره 8، شماره 4 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 84-75 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سید عزیز چابکی1 
، محمد رضا بلیاد2 ، علیرضا کاکاوند* 3، بیوک تاجری2 ، فاطمه زم2
، محمد رضا بلیاد2 ، علیرضا کاکاوند* 3، بیوک تاجری2 ، فاطمه زم2
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی ره، قزوین، ایران ، ar.kakavand@soc.ikiu.ac.ir
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی ره، قزوین، ایران ، ar.kakavand@soc.ikiu.ac.ir
چکیده: (2073 مشاهده)
مقدمه: تقاضای فزاینده به فناوری رایانه و نفوذ گستره اینترنت، بسیاری از افراد خصوصاً دانش‌آموزان را با اختلال روانی و ارتباطات اجتماعی ناشی از ابتلا به اعتیاد رایانه مواجه ساخته است.
هدف: پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی توانمندی خود در رابطه با هیجان خواهی و اعتیاد به اینترنت در نوجوانان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر کرج در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷ بودند که از میان آن‌ها ۳۱۰ دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و پرسشنامه‌های هیجان خواهی آرنت، اعتیاد به اینترنت یانگ و سیاهه روانشناختی قدرت من (PIES) را تکمیل نمودند. داده‌های گردآوری شده از طریق همبستگی پیرسون و آزمون سوبل و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۳ و AMOS نسخه ۲۳ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد، اثر مستقیم هیجان خواهی و توانمندی خود بر اعتیاد اینترنتی دانش‌آموزان در سطح ۹۵ درصد اطمینان معنی‌دار بوده است (۰/۰۵>p). همچنین نتایج بیانگر، رابطه غیرمستقیم بین هیجان خواهی و اعتیاد اینترنتی دانش‌آموزان با میانجیگری توانمندی خود با ۹۵ درصد اطمینان است (۰/۰۵>p). به طور کلی نتایج الگوها نشان داد که تمام مقیاس‌های پژوهش از برازش مناسب برخوردارند.
نتیجه‌‌‌گیری: درمجموع می‌توان نتیجه گرفت که توجه به افزایش باور افراد در ارتباط با توانمندی من، احتمال انجام رفتارهای پرخطر را کاهش می‌دهد و به تبع آن با ایجاد بهزیستی روانشناختی از آسیب اعتیاد به اینترنت در دوران نوجوانی پیشگیری به عمل آید. بنابراین ضروری است، در فرآیند پیشگیری از اعتیاد به اینترنت به نقش هیجان خواهی و توانمندی خود توجه نمود.
هدف: پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی توانمندی خود در رابطه با هیجان خواهی و اعتیاد به اینترنت در نوجوانان انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر کرج در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷ بودند که از میان آن‌ها ۳۱۰ دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و پرسشنامه‌های هیجان خواهی آرنت، اعتیاد به اینترنت یانگ و سیاهه روانشناختی قدرت من (PIES) را تکمیل نمودند. داده‌های گردآوری شده از طریق همبستگی پیرسون و آزمون سوبل و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۳ و AMOS نسخه ۲۳ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد، اثر مستقیم هیجان خواهی و توانمندی خود بر اعتیاد اینترنتی دانش‌آموزان در سطح ۹۵ درصد اطمینان معنی‌دار بوده است (۰/۰۵>p). همچنین نتایج بیانگر، رابطه غیرمستقیم بین هیجان خواهی و اعتیاد اینترنتی دانش‌آموزان با میانجیگری توانمندی خود با ۹۵ درصد اطمینان است (۰/۰۵>p). به طور کلی نتایج الگوها نشان داد که تمام مقیاس‌های پژوهش از برازش مناسب برخوردارند.
نتیجه‌‌‌گیری: درمجموع می‌توان نتیجه گرفت که توجه به افزایش باور افراد در ارتباط با توانمندی من، احتمال انجام رفتارهای پرخطر را کاهش می‌دهد و به تبع آن با ایجاد بهزیستی روانشناختی از آسیب اعتیاد به اینترنت در دوران نوجوانی پیشگیری به عمل آید. بنابراین ضروری است، در فرآیند پیشگیری از اعتیاد به اینترنت به نقش هیجان خواهی و توانمندی خود توجه نمود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |