دوره 8، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1400 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 27-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
صمد خرم نیا1 
، امیرعباس طاهری2 ، محسن محمدپور* 3، علی اکبر فروغی4 ، یاسمن کریم زاده5
، امیرعباس طاهری2 ، محسن محمدپور* 3، علی اکبر فروغی4 ، یاسمن کریم زاده5
1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
2- دانشجوی دکتری تخصصی مشاوره توانبخشی، گروه مشاوره توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
3- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، mohammadpour5711@gmail.com
4- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
5- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- دانشجوی دکتری تخصصی مشاوره توانبخشی، گروه مشاوره توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
3- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، mohammadpour5711@gmail.com
4- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
5- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (2595 مشاهده)
مقدمه: افراد دارای اضطراب اجتماعی از علائمی همچون حساسیت بین فردی و اجتناب تجربه‌ای رنج می‌برند. یکی از درمان‌هایی که اخیراً برای اختلالات اضطرابی به کار رفته است، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت بین فردی و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان مبتلا به اضطراب اجتماعی انجام شد.
روش: در این مطالعه کار آزمایی بالینی شبه آزمایشی، ۲۴ نفر از دانشجویان مبتلا به اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال ۱۳۹۷ پس از ارزیابی‌های اولیه به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. از پرسشنامه‌های اضطراب اجتماعی (SPIN)، حساسیت بین فردی (IPSM) و پرسشنامه پذیرش و عمل (AAQ-II) در سه بازه زمانی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ۲۲ spss و روش تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره انجام شد.
یافته‌ها: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش اضطراب اجتماعی (۰/۴۲)، نمره کل حساسیت بین فردی و زیر مؤلفه‌های آن (۰/۰-۴۹/۹۱). همچنین، افزایش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی (۰/۴۳)، در مرحله پس‌آزمون تأثیر معناداری داشت. همچنین نتایج در مرحله پی گیری نیز حفظ شد (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند به عنوان یک درمان موج سوم، می‌تواند مداخله ی کارآمد برای کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی و همچنین ارتقا انعطاف‌پذیری شناختی در دانشجویان مبتلا باشد.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت بین فردی و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان مبتلا به اضطراب اجتماعی انجام شد.
روش: در این مطالعه کار آزمایی بالینی شبه آزمایشی، ۲۴ نفر از دانشجویان مبتلا به اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال ۱۳۹۷ پس از ارزیابی‌های اولیه به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. از پرسشنامه‌های اضطراب اجتماعی (SPIN)، حساسیت بین فردی (IPSM) و پرسشنامه پذیرش و عمل (AAQ-II) در سه بازه زمانی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ۲۲ spss و روش تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره انجام شد.
یافته‌ها: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش اضطراب اجتماعی (۰/۴۲)، نمره کل حساسیت بین فردی و زیر مؤلفه‌های آن (۰/۰-۴۹/۹۱). همچنین، افزایش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی (۰/۴۳)، در مرحله پس‌آزمون تأثیر معناداری داشت. همچنین نتایج در مرحله پی گیری نیز حفظ شد (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند به عنوان یک درمان موج سوم، می‌تواند مداخله ی کارآمد برای کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی و همچنین ارتقا انعطاف‌پذیری شناختی در دانشجویان مبتلا باشد.
واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، انعطاف‌پذیری روان‌شناختی، حساسیت بین فردی، اختلال اضطراب اجتماعی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |