@ARTICLE{Mantashlo, author = {Mantashlo, Masoomeh and Mantashlo, Somayeh and Moosavi, Sayed Hojat and }, title = {Analysis of the Ernest Hemingway‘s Old Man and the Sea by from the Cognitive Recognition Meichenbaum}, volume = {4}, number = {4}, abstract ={چکیده: مقدمه: گفته های شخصی یا همان خودگویی­ها به همان شیوه ی گفته­های دیگران ، بر رفتار فرد تأثیر می­گذارد و می­تواند رفتار و تفکرات انسان را جهت دهد. هدف: در پژوهش هایی که تا کنون بر اساس نظریه ی مایکنبام صورت گرفته ، با توجه به اهمیت و کاربردی بودن این نظریه، به صورت اختصاصی به تأثیر گفتگوی درونی و نتایج آن پرداخته نشده است لذا این پژوهش سعی دارد داستان «پیرمرد و دریا» اثر ارنست همینگوی را در مقام یک نمونه ی عملی، بر اساس این نظریه مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد. روش: روش این پژوهش ، توصیفی – تحلیلی است که داده ها بر روش کتابخانه ای جمع آوری شده است. یافته ها: تحلیل این اثر، ضمن همسو بودن با رویکرد بازسازی شناختی ، مشخص کرد که گفتگوی درونی در موقعیت های مختلف با توجه به محتوای مثبت یا منفی، می تواند انسان را به سمت موفقیت یا شکست بکشاند. همچنین می توان این اثر را به عنوان الگویی بارز در رویکردهای روانشناختی مبتنی بر فنون بازسازی شناختی معرفی کرد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر مشخص کرد وقتی خودگویی فرد مثبت است او به خودش اجازه می­دهد تا موفقیت و شانس برایش رخ بدهد و به ذهن ناخوداگاه خود دستور می­دهد تا همه منابع را برای موفقیت فراهم کند. اما هنگامی که گفتگوی درونی، منفی باشد، فرد همه چیز را رها می­کند و تمام شانس­ها را حتی برای رسیدن به موفقیت امتحان نیز نمی­نماید، چرا که او به ذهن ناخودآگاه خود دستور داده است که شانس­ها را حتی برای رسیدن به موفقیت احتمالی دور نماید، پس خودگویی می­تواند به واقع رفتار و تفکرات انسان را جهت دهد و هر فرد با تکرار و تمرین می تواند ضمن آشنا شدن با خود گویی هایش، آنها را تحت کنترل و هدایت خود در آورد. }, URL = {http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-440-fa.html}, eprint = {http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-440-fa.pdf}, journal = {Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry}, doi = {}, year = {2018} }