TY - JOUR T1 - Investigating the effectiveness of behavioral therapy tactics training in improving and increasing social communication and social interaction in students TT - بررسی اثر‌بخشی آموزش تکتیک‌های رفتاردرمانی در بهبودی و افزایش ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی در دانش‌آموزان درخودمانده JF - Shenakht JO - Shenakht VL - 7 IS - 4 UR - http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-815-fa.html Y1 - 2020 SP - 42 EP - 53 KW - Behavioral therapy techniques KW - Social communication KW - Social interaction KW - Autism students N2 - مقدمه: کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در مهارت‌های اجتماعی با مشکلات فراوانی روبه‌رو هستند. هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش تکتیک­‌های رفتاردرمانی در بهبودی و افزایش ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی در دانش‌آموزان درخودمانده بود. روش: این پژوهش با روش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با یک گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان با اختلال درخودماندگی ۷ تا ۱۲ سال مراجعه‌ کننده به مرکز اختلالات طلوع شهر قاینات در سال ۱۳۹۷ بود. از میان آن‌ها ۱۶ دانش‌آموز درخودمانده، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. آزمودنی‌ها تحت ۹ جلسه تکتیک­‌های رفتاردرمانی براساس پروتکل ABA (به مدت ۲ ماه) قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس درجه‌بندی اوتیسم گیلیام (گارز-۳) (۲۰۱۴) بود که قبل و بعد از مداخله توسط والدین دانش‌آموزان تکمیل شد. داده‌های جمع‌آوری‌ شده با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ و آمار استنباطی ضریب همبستگی و آزمون t مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. یافته­‌ها: نتایج نشان داد که تکتیک‌های رفتاردرمانی در بهبودی و افزایش ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی در دانش‌آموزان درخودمانده منجر شد (P<۰/۰۵). نتیجه‌گیری: لذا می‌توان نتیجه گرفت که تکتیک­‌های رفتاردرمانی برای ارتقای ظرفیت و بهبود دانش­‌آموزان درخودمانده می‌تواند روش مؤثری باشد. این موضوع خود مؤید این نکته است که نباید این دانش‌آموزان را بدون یک برنامه آموزشی مدون و متناسب با نیازهای هر کودک، به حال خود رها نمود. M3 10.52547/shenakht.7.4.42 ER -