مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شناختدرمانی گروهی مبتنیبر ذهنآگاهی بر تنظیم شناختی هیجان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام پذیرفت. این پژوهش، درگروه پژوهشهای نیمهتجربی قرار میگیرد.
روش: طرح تحقیق پژوهش به صورت دو گروهی (گروه آزمایش و کنترل) و شامل سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیهی بیماران زن و مرد ۵۰-۳۰ سالهی شهر تبریز در سال ۱۳۹۴ بود که توسط پزشک متخصص، تشخیص دیابت نوع ۲ دریافت کرده بودند. به روش نمونهگیری در دسترس نمونه به تعداد ۲۴ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفت. افراد گروه آزمایش مداخلهی درمانی را در ۸ جلسه (۶۰ تا ۹۰ دقیقهای) به صورت گروهی دریافت کردند و گروه کنترل، مداخلهای دریافت نکرد. هر دو گروه قبل از شروع مداخلات، پایان جلسات و در پیگیری یکماهه، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان را تکمیل نمودند. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنیداری بین دو گروه در استفاده از راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در مرحله پسآزمون و پیگیری وجود دارد.
نتیجهگیری: در مدیریت دیابت هرچند مصرف داروها و تغییر سبک زندگی ارکان اصلی درمان قلمداد میشوند ولی تاثیر عوامل روانشناختی بر زندگی افراد مبتلا به بیماریهای مختلف ثابت شده است. بنابراین، شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی باعث افزایش استفاده از راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان بهعنوان مسائل روانی – اجتماعی مطرح در این بیماری شد.