بهمن بهمنی، محمد حسین جوادی، نورالله خلیل زاده، شفیق مهربان،
دوره ۵، شماره ۴ - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: ورود به سربازی سلامت روانی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد. یکی از راهکارهای بهبود سلامت روان افراد یادگیری مهارتهای تابآوری است.
هدف:هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای تابآوری بر سلامت روان سربازان بود.
روش: نوع مطالعه پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل سربازان وظیفه ستاد انتظامی کرمانشاه بودند که از بین آن‌ها تعداد ۳۰ نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه ۲۸ سؤالی سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، ۱۹۷۹) استفاده شد. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه تحت (به مدت ۷۵ دقیقه و هفته‌ای دو جلسه) آموزش قرار گرفتند، سپس نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که مداخله آموزش مهارت های تابآوری در افزایش سلامت روان سربازان در گروه آزمایش تأثیر معنی‌داری داشته است (۰/۰۱>p).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که برنامه آموزش مهارتهای تابآوری موجب افزایش سلامت روان سربازان می‌شود؛ بنابراین این برنامه آموزشی و کارگاه‌ها و تشکیل گروه‌های مشاوره و حمایتی می‌تواند جزء برنامه‌های مداخلاتی در جهت بهبود سلامت سربازان مورداستفاده قرار گیرند.
سمانه سادات جعفرطباطبایی، تکتم سادات جعفرطباطبایی، سید وحید جوادی،
دوره ۷، شماره ۶ - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: ظهور کووید ۱۹ و پیامدهای آن منجر به ترس، نگرانی و اضطراب در بین افراد در سراسر جهان شده است.
هدف: هدف از این پژوهش بررسی نقش تابآوری در پیش‌بینی آسیب پذیری روانی است.
روش: این مطالعه از نوع توصیفی بوده و جامعه، کارکنان دانشگاه آزاد بیرجند در سال ۱۳۹۹ بود. ۱۲۳ نفر بر اساس جدول مورگان، به عنوان نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامه‌ها شامل تابآوری کونور و دیویدسون و نشانگان روانی بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه بر میانگین و انحراف معیار، آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری spss انجام شد.
یافته‌ها: بین نمره کلی تابآوری با آسیب‌پذیری روانی رابطه معنی‌داری وجود دارد. در بین خرده مقیاس‌ها هم به ترتیب؛ افسردگی (۰/۶۴۷-=r)، حساسیت در روابط متقابل (۰/۵۵۳-=r)، وسواس (۰/۵۰۳-=r)، اضطراب (۰/۴۹۷-=r) و پرخاشگری (۰/۴۷۴-=r) بیشترین همبستگی با تابآوری را داشتند (P<۰/۰۰۱). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که تابآوری توانست به طور کلی ۴۰ %میزان آسیب پذیری روانی و خرده مقیاس‌های آن را پیش بینی کند (P<۰/۰۰۱).
نتیجه‌گیری: میتوان نتیجه گرفت که افزایش تابآوری می‌تواند به کاهش خرده مقیاس‌های آسیب‌پذیری روانی افراد منجر شود. همچنین میتوان از نتایج این مطالعه برای تشخیص میزان آسیب‌های روان‌شناختی ناشی از بحران پاندمی کووید ۱۹ در کارکنان دانشگاه آزاد بیرجند و برنامه‌ریزی جهت انجام مداخلات روانشناسی لازم در این گروه هدف استفاده کرد.
