دوره 7، شماره 2 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1399 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 63-53 |
برگشت به فهرست نسخه ها
عمادالدین عزت‌پور1 
، روناک رضائی2 ، سیف الله رحمانی3 ، واقف دلخوش* 4
، روناک رضائی2 ، سیف الله رحمانی3 ، واقف دلخوش* 4
1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
2- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه فرهنگیان کردستان، سنندج، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران ، v.73delkhosh@gmail.com
2- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه فرهنگیان کردستان، سنندج، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران ، v.73delkhosh@gmail.com
چکیده: (2856 مشاهده)
مقدمه: بحران وجودی و تعارض والد_ نوجوان دو مفهوم درهم تنیده‌ای هستند چرا که باهم رابطه دارند و در این میان حمایت اجتماعی می‌تواند نقش مؤثری در بهبود بحران داشته باشد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش تعارض والد-نوجوان و حمایت اجتماعی در پیش‌بینی بحران وجودی در دانش‌آموزان انجام گرفت.
روش: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمام دانش‌آموزان پایه‌ی دوازدهم شهرستان سنندج بود که ۱۷۵ نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های تعارض والد ـ نوجوان استراس (۱۹۹۰)؛ حمایت اجتماعی خانواده پروسیدانو و هلر (۱۹۸۳) و بحران وجودی احمدی و دستغیب (۱۹۹۴) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه از طریق نرم افزار SPSS ۲۲ انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین تعارض والد – نوجوان با بحران وجودی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰/۰۱>P)؛ همچنین بین حمایت اجتماعی با بحران وجودی ارتباط منفی و معناداری به دست آمد (۰/۰۱>P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می‌دهد ۲۳ درصد از واریانس بحران وجودی دانش‌آموزان به طور معناداری از طریق متغیرهای تعارض والد_ نوجوان و حمایت اجتماعی تبیین می‌شود.
نتیجه‌گیری: میتوان گفت تعارضات خانوادگی و همچنین طرز حمایت از جانب دیگران می‌تواند بحران وجودی دانش‌آموزان را پیش‌بینی کند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش تعارض والد-نوجوان و حمایت اجتماعی در پیش‌بینی بحران وجودی در دانش‌آموزان انجام گرفت.
روش: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمام دانش‌آموزان پایه‌ی دوازدهم شهرستان سنندج بود که ۱۷۵ نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های تعارض والد ـ نوجوان استراس (۱۹۹۰)؛ حمایت اجتماعی خانواده پروسیدانو و هلر (۱۹۸۳) و بحران وجودی احمدی و دستغیب (۱۹۹۴) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه از طریق نرم افزار SPSS ۲۲ انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین تعارض والد – نوجوان با بحران وجودی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰/۰۱>P)؛ همچنین بین حمایت اجتماعی با بحران وجودی ارتباط منفی و معناداری به دست آمد (۰/۰۱>P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می‌دهد ۲۳ درصد از واریانس بحران وجودی دانش‌آموزان به طور معناداری از طریق متغیرهای تعارض والد_ نوجوان و حمایت اجتماعی تبیین می‌شود.
نتیجه‌گیری: میتوان گفت تعارضات خانوادگی و همچنین طرز حمایت از جانب دیگران می‌تواند بحران وجودی دانش‌آموزان را پیش‌بینی کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |