1- کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2- کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، hamid_sk2003@yahoo.com
چکیده: (2589 مشاهده)
مقدمه: اعتقاد بر این است که قضاوت اخلاقی کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه دارای نقص است، این کودکان در ظرفیت قضاوت اخلاقی دارای کمبود هستند و این نقص، تعامل را با دیگران دشوار میسازد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش درمانی روان نمایشگری بر تحول اخلاقی کودکان دارای اختلال بیش فعالی/ نقص توجه انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری آن کودکان ۷ تا ۱۲ سال مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه که جهت درمان به کلینیکهای درمانی شهر شیراز در سال ۱۳۹۸ مراجعه کرده بودند. تعداد ۳۰ نفر از این کودکان که توسط روانپزشک بیماری آنان مورد تأیید قرار گرفته بود، به عنوان آزمودنی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش گمارش شدند. سپس آزمودنیها آزمون قضاوت اخلاقی ﺳﯿﻨﻬﺎ و ورﻣﺎ را تکمیل کردند و نمرات آنها به عنوان پیشآزمون انتخاب شد. گروه آزمایش در ۸ جلسه آموزش گروهی به صورت هفتهای ۱/۵ ساعت تحت مداخلهی روان نمایشگری قرار گرفتند. افراد گروه کنترل، هیچ مداخلهای دریافت نکردند. در پایان مداخله از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. بعد از ۲ ماه هر دو گروه، پیگیری شدند. دادهها با آزمون تحلیل کواریانس یک طرفه، با نرمافزار SPSS ۲۲ ارزیابی شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد که روش درمانی روان نمایشگری بر بهبود تحول اخلاقی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه موثر است (۰/۰۰۵>P).
نتیجهگیری: با توجه به یافتهها از درمان روان نمایشگری میتوان به عنوان مداخلهای موثر بر بهبود تحول اخلاقی کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه بهره برد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/4/6 | پذیرش: 1399/6/22 | انتشار: 1399/7/9