دوره 7، شماره 2 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1399 )                   جلد 7 شماره 2 صفحات 115-104 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد روانشناسی، واحد اسلام آباد غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلام آباد غرب، ایران
2- دکتری تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، مرکز آموزشی درمانی فارابی، کرمانشاه، ایران ، Mhossini9859@yahoo.com
چکیده:   (2796 مشاهده)
ﻣﻘﺪﻣﻪ: تصمیم‌گیری و پیامدهای آن نقش کلیدی بر کیفیت زندگی انسان دارد، به‌گونه‌ای که می‌توان گفت زندگی انسان ماحصل مجموعه گزینش‌ها و تصمیمات اوست.
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش پیش‌بینی‌کنندگی کارکردهای اجرایی مغز و ریسک‌پذیری در سبک‌های تصمیم‌گیری دانشجویان بود.
روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود. از بین این دانشجویان ۲۴۰ نفر (دختر و پسر) با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های سبک‌های تصمیم‌گیری (اسکات و بروس، ۱۹۹۵)، کارکردهای اجرایی نجاتی (۱۳۹۲) و ریسک‌پذیری (احمد پورداریانی، ۱۳۸۹) استفاده گردید. داده‌ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام و به کمک نرم‌افزار ۲۱
SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد انعطاف‌پذیری، برنامه‌ریزی، حافظه و شناخت اجتماعی توانایی پیش‌بینی مثبت و معنادار سبک تصمیم‌گیری منطقی دانشجویان را دارند (۰/۰۰۵≥
P). از بین مؤلفه‌های کارکردهای اجرایی‌ فقط شناخت اجتماعی پیش‌بینی کننده مثبت و معنادار سبک تصمیم‌گیری شهودی بود (۰/۰۰۰۱˂P). سبک‌های تصمیم‌گیری وابسته، آنی و اجتنابی با کارکردهای اجرایی رابطه منفی و معنادار داشتند. ریسک‌پذیری فقط توانایی پیش‌بینی مثبت و معنادار سبک تصمیم‌گیری آنی دانشجویان را داشت (۰/۰۰۱˂P).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های حاصله می‌توان نتیجه گرفت ترکیب متفاوتی از مؤلفه‌های کارکردهای اجرایی هر یک از سبک‌های تصمیم‌گیری را پیش‌بینی می‌کنند. دلیل این امر را می‌توان فرایندهای متفاوت شناختی یا هیجانی دخیل در سبک‌های تصمیم‌گیری دانست.
متن کامل [PDF 336 kb]   (1758 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/10/22 | پذیرش: 1398/12/22 | انتشار: 1399/3/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.