دوره 7، شماره 3 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1399 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 100-87 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Basharpoor S, Mowlaie M, Sarafrazi L. The role of cognitive fusion, distress tolerance and self-compassion in post traumatic growth of abused individuals in their childhood. Shenakht Journal of Psychology and Psychiatry 2020; 7 (3) :87-100
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-700-fa.html
URL: http://shenakht.muk.ac.ir/article-1-700-fa.html
بشرپور سجاد، مولایی مهری، سرافرازی لیلا. نقش آمیختگی شناختی، تحمل آَشفتگی و دلسوزی به خود در رشد پسآسیبی افراد آزاردیده در دوران کودکی. مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت. 1399; 7 (3) :87-100
سجاد بشرپور* 
1، مهری مولایی2 ، لیلا سرافرازی3
1، مهری مولایی2 ، لیلا سرافرازی3
1- استاد، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، basharpoor_sajjad@yahoo.com
2- دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3- کارشناسی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3- کارشناسی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده: (3385 مشاهده)
مقدمه: کودک‌آزاری و تجربیات ناگوار دوران کودکی دارای آثار و پیامدهای درازمدت و ناخوشایندی بر تحول و سازگاری شخصیت در دوران بزرگسالی است.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آمیختگی شناختی، تحمل آَشفتگی و دلسوزی به خود در رشد پسآسیبی افراد آزاردیده در دوران کودکی بود.
روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی افراد آزاردیده بالاتر از ۱۵ سال مراجعه کننده به مراکز خدمات روان درمانی و مشاوره شهر شیراز در نیمه اول سال ۱۳۹۶ تشکیل دادند. تعداد ۱۹۰ نفر از این افراد به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردیدند. جهت گرداوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ترومای دوران کودکی (۱۹۹۸)، مقیاس‌های آمیختگی شناختی (۲۰۱۴)، تحمل آشفتگی (۲۰۰۵)، دلسوزی به خود (۲۰۰۳) و رشد پسآسیبی (۱۹۹۶)، استفاده گردید. داده‌ها با آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج یافته‌ها نشان داد که بین آمیختگی شناختی با رشد پسآسیبی ارتباط منفی معنادار (۰/۰۱>P) و بین تحمل آشفتگی و دلسوزی به خود با رشد پسآسیبی ارتباط مثبت معنادار (۰/۰۱>P) وجود دارد. همچنین یافته‌ها بیانگر این بود که آمیختگی شناختی قادر به پیش‌بینی رشد پسآسیبی نیست ؛اما دو متغیر دیگر ۴۱ درصد از واریانس رشد پسآسیبی را تبیین کردند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، م‌یتوان نتیجه گرفت که عوامل روان‌شناختی در رشد پسآسیبی نقش بسزایی دارند و در مداخلات درمانی توجه به این عوامل میتواند در سازگاری افراد آسیب دیده کمک شایانی نماید.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آمیختگی شناختی، تحمل آَشفتگی و دلسوزی به خود در رشد پسآسیبی افراد آزاردیده در دوران کودکی بود.
روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی افراد آزاردیده بالاتر از ۱۵ سال مراجعه کننده به مراکز خدمات روان درمانی و مشاوره شهر شیراز در نیمه اول سال ۱۳۹۶ تشکیل دادند. تعداد ۱۹۰ نفر از این افراد به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردیدند. جهت گرداوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ترومای دوران کودکی (۱۹۹۸)، مقیاس‌های آمیختگی شناختی (۲۰۱۴)، تحمل آشفتگی (۲۰۰۵)، دلسوزی به خود (۲۰۰۳) و رشد پسآسیبی (۱۹۹۶)، استفاده گردید. داده‌ها با آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج یافته‌ها نشان داد که بین آمیختگی شناختی با رشد پسآسیبی ارتباط منفی معنادار (۰/۰۱>P) و بین تحمل آشفتگی و دلسوزی به خود با رشد پسآسیبی ارتباط مثبت معنادار (۰/۰۱>P) وجود دارد. همچنین یافته‌ها بیانگر این بود که آمیختگی شناختی قادر به پیش‌بینی رشد پسآسیبی نیست ؛اما دو متغیر دیگر ۴۱ درصد از واریانس رشد پسآسیبی را تبیین کردند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، م‌یتوان نتیجه گرفت که عوامل روان‌شناختی در رشد پسآسیبی نقش بسزایی دارند و در مداخلات درمانی توجه به این عوامل میتواند در سازگاری افراد آسیب دیده کمک شایانی نماید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
