مقدمه: اختلال دوقطبی، یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات در سراسر دنیاست. با توجه به سیر طولانی و تمایل به عود این بیماری مداخلات روان‌شناختی موثر اهمیت پیدا می کند.
هدف: مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله روانی- آموزشی بر بهبود آسیب ایگو، بازنمایی‌های انسانی و شاخص‌های ویژه در بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی انجام شد.
روش کار: در این مطالعه شبه آزمایشی دو گروهی (گروه آزمایش و کنترل)، با سنجش در پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری، ۳۰ بیمار دوقطبی از میان بیماران مبتلا به اختلال دو‌قطبی زن و مرد که در زمان حال یا گذشته در بخش اعصاب و روان بیمارستان کوثر شهرستان سمنان بستری بودند، به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (۱۵= n) و گروه کنترل (۱۵= n) گماشته شدند. بهبود آسیب ایگو، بازنمایی خوب انسانی، بازنمایی ضعیف انسانی و شاخص‌های ویژه در هر پنج مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و ۳ مرحله پیگیری توسط آزمون رورشاخ سنجیده شد. سپس داده‌ها با استفاده از روش تحلیل اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد مداخله ی روانی- آموزشی گروهی بارسلونا در بهبود آسیب ایگو، روابط ابژه و پردازش فکر، در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی موثر است. به علاوه در کاهش میزان اثربخشی این روش مداخله‌ای، عامل زمان اثر نداشته است (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: مداخله‌ی روانی- آموزشی گروهی بارسلونا باعث بهبود آسیب ایگو، روابط ابژه و پردازش فکر، در بیماران دوقطبی می‌شود.

واژه‌های کلیدی: مداخله روانی- آموزشی، آسیب ایگو، بازنمایی انسانی خوب، بازنمایی انسانی ضعیف، شاخص‌های ویژه، اختلال دوقطبی

متن کامل [PDF 769 kb]   (2561 دریافت)