دوره 6، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1398 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 151-138 |
برگشت به فهرست نسخه ها
طاهره زهرائی1 
، فایق یوسفی2 ، امید ساعد* 3
، فایق یوسفی2 ، امید ساعد* 3
1- دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
2- دانشیار، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران ، o.saed@zums.ac.ir
2- دانشیار، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
3- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران ، o.saed@zums.ac.ir
چکیده: (3016 مشاهده)
تحمّل ناپذیری عدم قطعیّت معمولاً به عنوان واکنش های هیجانی، شناختی و رفتاری منفی به موقعیّت های مبهم شناخته می شود. مطالعات مختلفی تحمّل ناپذیری عدم قطعیّت را به عنوان ویژگی مشترک در بین تمامی اختلا لهای هیجانی به حساب آورده اند. تحمّل ناپذیریی عدم قطعیّت دارای دو بُعد مهمِ آینده نگر و بازدارنده است. هر کدام از ابعاد تحمّل ناپذیری عدم قطعیّت نیز در اختلال خاصّی نقش دارند. به دلیل نقش مهم تحمّل ناپذیری عدم قطعیّت در ایجاد و تداوم اختلال های هیجانی متخصصین بالینی در صدد درمان آن برآمدند. در نهایت اینکه تغییر در تحمّل ناپذیری عدم قطعیّت می تواند در بهبودی علائم اختلال های هیجانی مختلف در درمان فراتشخیصی کمک کننده باشد.در این مرورِ کوتاه سعی شده است ضمن پرداختن به اهمیت تحمّل ناپذیری عدم قطعیّت، جایگاه آن در پدید آیی و تداوم اختلال های هیجانی بررسی و تلویحاتی برای درمان این سازه برای متخصصین ارائه شود.
نوع مطالعه: گزارش مورد |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/7/21 | پذیرش: 1397/11/16 | انتشار: 1398/2/3
دریافت: 1397/7/21 | پذیرش: 1397/11/16 | انتشار: 1398/2/3
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |