دوره 6، شماره 1 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1398 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 74-64 |
برگشت به فهرست نسخه ها
آذر بهی روز1 
، سید عباس حقایق* 2
، سید عباس حقایق* 2
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، روان شناسی بالینی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2- استادیار، گروه روان شناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران ، abbas_haghayegh@yahoo.com
2- استادیار، گروه روان شناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران ، abbas_haghayegh@yahoo.com
چکیده: (3597 مشاهده)
مقدمه: تیپ های زمانی از جمله عوامل تاثیرگذار درشاخص های روانشناختی افراد است.
هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه افکار خودکشی و سطح استرس بین دانشجویان افسرده با تیپهای زمانی صبحگاهی و شامگاهی بود.
روش: طرح پژوهش حاضر از نوع مقایسهای بوده و جامعه آماری آن را دانشجویان افسرده دانشگاه پیام نور و آزاد اسلامی سمیرم در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ تشکیل می دادند. به شیوه نمونهگیری در دسترس، به ۳۰۰ نفر دانشجو دفترچه حاوی پرسشنامههای افسردگی بک (۱۹۷۶)، تیپهای زمانی صبحگاهی-شامگاهی هورن و استبرگ (۱۹۷۶)، پرسشنامه افکار خودکشی بک (۱۹۷۶) و پرسشنامه استرس لاویبوند و لاویبوند (۱۹۹۵) داده شد. بعد از حذف پرسشنامههای فاقد اعتبار، ۱۵۳ نفر واجد افسردگی (بر اساس نقطه برش پرسشنامه افسردگی بک) تشخیص داده شدند که از این تعداد، ۱۸ نفر به عنوان تیپ زمانی صبحگاهی و ۶۴ نفر به عنوان تیپ زمانی شامگاهی تشخیص داده شدند، که نمرات افکار خودکشی و استرس آنهابا استفاده از نرم افزار ۲۱ spss و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین افکار خودکشی و سطح استرس دانشجویان افسرده در تیپ های زمانی صبحگاهی و شامگاهی تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۵P<).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان نقش احتمالی تیپهای زمانی را در شدت افکار خودکشی و استرس افراد افسرده در نظر گرفت که الیته پژوهش های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه افکار خودکشی و سطح استرس بین دانشجویان افسرده با تیپهای زمانی صبحگاهی و شامگاهی بود.
روش: طرح پژوهش حاضر از نوع مقایسهای بوده و جامعه آماری آن را دانشجویان افسرده دانشگاه پیام نور و آزاد اسلامی سمیرم در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ تشکیل می دادند. به شیوه نمونهگیری در دسترس، به ۳۰۰ نفر دانشجو دفترچه حاوی پرسشنامههای افسردگی بک (۱۹۷۶)، تیپهای زمانی صبحگاهی-شامگاهی هورن و استبرگ (۱۹۷۶)، پرسشنامه افکار خودکشی بک (۱۹۷۶) و پرسشنامه استرس لاویبوند و لاویبوند (۱۹۹۵) داده شد. بعد از حذف پرسشنامههای فاقد اعتبار، ۱۵۳ نفر واجد افسردگی (بر اساس نقطه برش پرسشنامه افسردگی بک) تشخیص داده شدند که از این تعداد، ۱۸ نفر به عنوان تیپ زمانی صبحگاهی و ۶۴ نفر به عنوان تیپ زمانی شامگاهی تشخیص داده شدند، که نمرات افکار خودکشی و استرس آنهابا استفاده از نرم افزار ۲۱ spss و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین افکار خودکشی و سطح استرس دانشجویان افسرده در تیپ های زمانی صبحگاهی و شامگاهی تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۵P<).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان نقش احتمالی تیپهای زمانی را در شدت افکار خودکشی و استرس افراد افسرده در نظر گرفت که الیته پژوهش های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |