دوره 6، شماره 5 - ( مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت 1398 )                   جلد 6 شماره 5 صفحات 40-27 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری ،گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ایران ، masoomeh.parvaneh@yahoo.com
2- استاد گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده:   (2555 مشاهده)
مقدمه: نسبت انگشت دوم به چهارم نشان گری قابل پیش­‌بینی برای تستوسترون پیش از تولد است که با طیف گسترده­ای از رفتارهای متفاوت از نظر جنسی ارتباط دارد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر تمرکز بر ۲D:۴D و نقش احتمالی آن به عنوان نشانگر زیستی بر توانایی­‌های فضایی در ورزشکاران زن و مرد است.
روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. نمونه­‌ها به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. نموند پژوهش شامل ۴۰ ورزشکار زن و ۴۰ ورزشکار مرد بود. برای ارزیابی توانایی­‌های فضایی از آزمون چرخش ذهنی (MRT) و توانایی هدف­‌گیری استفاده شد. همچنین در این آزمون از دستگاه ردیابی چشم به منظور بررسی و بازبینی حرکات چشم به هنگام اجرای تکلیف هدف­‌گیری استفاده شد. برای بررسی تستوسترون پیش از تولد از نسبت انگشت دوم به چهارم به‌وسیله اندازه‌­گیری طول انگشتان توسط متر نواری استفاده شد. داده­‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
یافته‌­ها: یافته­‌ها نشان داد بین نسبت انگشت دوم به چهارم و توانایی‌­های فضایی رابطه منفی و معناداری وجود داشت (۰/۰۱p<). همچنین بین ۲D:۴D با شاخص‌­های توجه بینایی در این پژوهش رابط معناداری وجود داشت (۰/۰۱ p<).
نتیجه‌­گیری: این یافته­‌ها می‌­تواند توضیح دهد که چگونه مردان و زنان هیپر‌آندروژنیک از اثرات تقویت عملکرد آندروژن­ها در ورزش­‌هایی که توانایی­‌های فضایی با عملکرد بهتر ارتباط دارد، سود می­برند.
متن کامل [PDF 628 kb]   (1579 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/4/7 | پذیرش: 1398/9/3 | انتشار: 1398/9/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.